เรื่องของภาษี เงิน ๆ ทอง ๆ #2

อะ มาต่อกันอีกภาค 2
เราขอเขียน blog นี้ในมุมมองของเจ้าของธุรกิจก็แล้วกัน เผื่อใครจะได้นำเอาไปประยุกต์ให้เข้ากับตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นเจ้าของร้านอาหาร เจ้าของร้านนวด
หรือพวก self-employed, contractor คนขับ Uber อะไรก็ว่าไป

แต่ก็อย่าลืมว่าเราก็เขียนในแบบและมุมมองของ เจ้าของธุรกิจขนาดเล็ก SME; Small and Medium-sized Enterprise สำหรับพวก big business พวกนั้นเขาก็คงรวยอยู่แล้ว ปล่อยพวกเขาไป 

สำหรับเจ้าของธุรกิจ การที่เราจะจ่ายค่าแรงให้กับตัวเองหรือเปล่านั้น เป็นเรื่องที่ต้องคิดให้ดี ๆ 

เจ้าของธุรกิจ ถ้าเป็น Director เราก็สามารถได้ director fee รายได้ตรงนี้ก็จะเอามาคำนวณเป็นรายได้ส่วนบุคคลของเราได้

เจ้าของธุรกิจที่เป็น share holder ของบริษัทก็สามารถได้เงินปันผลจากบริษัทด้วย รายได้ตรงนี้ก็จะเอามาคำนวณเป็นรายได้ส่วนบุคคลของเราด้วยเช่นเดี่ยวกัน

แล้วถ้า director ที่เป็น share holder ด้วยหละ เราก็สามารถได้รับ director fee และเงินปันผลจากบริษัทด้วยเช่นเดียวกัน รายได้ตรงนี้ก็จะเอามาคำนวณเป็นรายได้ส่วนบุคคลของเราได้

แล้วถ้า director เป็นพนักงานด้วยหละ เราก็สามารถได้ director fee + ค่าแรงหรือค่าจ้างของพนักงานด้วย รายได้ตรงนี้ก็จะเอามาคำนวณเป็นรายได้ส่วนบุคคลของเรา

คือมันทำได้หมดจริง ๆ 
เจ้าของธุรกิจก็ต้องมี accountant ส่วนตัวแหละ
แต่เราก็ต้องมีความรู้พวกนี้บ้าง เวลาคุยกันกับ accountant เราจะได้คุยกับเขารู้เรื่อง

หรือ director อาจจะไม่เอา direct fee เลยก็ได้
ถ้าเราไม่รับเงิน director fee เลย
เราก็เก็บทุกสิ่งอย่างในรูปแบบของบริษัทก็ได้
แต่ก็อย่าลืมว่าบริษัทก็ต้องจ่ายภาษี flate rate 30%

ส่วนเจ้าของธุรกิจหรือ director คนไหนต้องการจ่ายตัวเองเท่าไหร่ (director fee) ก็ลองดูตารางการเสียภาษีรายได้ส่วนบุคคลข้างบนละกัน
$18,200 หนะไม่ต้องเสียภาษี
แต่หลังจากนั้น มันก็เริ่มต้นขั้นต่ำที่ 19%
แล้วก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเป็นขั้นบันได้; 19%, 32.5, 37% และสูงสุดอยู่ที่ 45%
ก็เอาเป็นว่าเราต้อง strategise ตัวเราให้ดีว่าจะทำแบบไหน อะไร ยังไง

การที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศออสเตรเลียได้ให้รอด
เราก็ต้องมีความรู้ระบบภาษีของที่นี่ด้วย
มี accountant ส่วนตัว
พูดคุยกับ accountant บ่อย ๆ 
จับชีพจรการเงินกันไปเรื่อย ๆ 

ศีกษา
​รู้เท่าทัน