 บินมาเพื่อการนี้โดยตรง
ถึงเมืองไทย 19 Apr 2019 ร่วมงาน 20 Apr 2019 บินกลับวันนี้ 21 Apr 2019 ขอบคุณทุกคนที่มารวมพลังกันวันนี้ เราคิดว่างานนี้ ครอบครัวน่าจะเป็นครอบบครัวที่ใหญ่ที่สุด ทุกคนมาจากทุกสารทิศ ใกล้ ไกล ทุกคนมาโดยที่ไม่มี “ข้ออ้าง” ส่วนตัวเราแล้ว เราคิดว่าเราได้ทำหน้าที่ของหลานแล้ว ดีที่สุดหรือเปล่า เราไ่ม่รู้ ตาจากปีตอนที่เราเรียนอยู่ที่มหาลัย ตาไม่ได้อยู่เห็นความสำเร็จของหลาน ๆ ตาจากไปตอนอายุ 70 กว่า ๆ ถ้าตาอยู่ได้อีกสัก 10 ปีก็คงน่าจะดีสินะ แต่ก็ไม่เป็นไร เราเปลี่ยนอดีตไม่ได้ เราก็จะทำปัจจุบันและอนาคตให้ดีที่สุด เราได้ทำหน้าที่ของลูกได้ดีที่สุดแล้ว เราได้ทำหน้าที่ที่ดีที่สุดของลูกแล้ว เราไม่มีอะไรติดขัด ต่อให้เราต้องจากโลกนี้ไปวันนี้ เราก็ไม่เสียดายชีวิตแล้วจ๊ะ ยังจ๊ะยัง เรายังไม่ไป ชีวิตที่เหลือ ต่อจากนี้คือ “กำไร” ทุก ๆ 86400 วินาทีของหนึ่งวัน มันคือความสุข สุขที่สุด ณ จุดที่เป็น  เห็นในสิ่งที่เห็น ลูกก็จะภาวนาว่า "เห็นหนอ"
รู้สึกในสิ่งที่รู้สึก ลูกก็จะภาวนาว่า "รู้สึกหนอ" ได้ยินในสิ่งที่ได้ยิน ลูกก็จะภาวนาว่า "ได้ยินหนอ" แค่นั้นเอง ไม่ต้องปรุงแต่ง มันทำให้เรามีสติ โดยเฉพาะกับงานที่เราทำ เราต้อง dealing กับคนหลายรูปแบบ A พูดถึง B แบบนี้ B พูดถึง A แบบนี้ กับสิ่งที่ได้ยินมา เราไม่เอามาใส่ใจ เราไม่ปรุงแต่ง เราก็แค่ "ได้ยินหนอ" แล้วก็ปล่อยวาง ลมปากกระทบหูด้านซ้าย แล้วก็ปล่อยออกทางหูขวา จบ ไม่มีเก็บเอาอะไรมาใส่ใจ เรารู้สึกเฉย ๆ และก็เตือนสติตัวเองว่า เราจะต้องไม่กลายเป็นเครื่องมือของใคร ที่ไปทำร้ายคนอื่น ปล่อยวาง ไม่ปรุงแต่ง ฟังดูเหมือนทำได้ยาก แต่ถ้าฝึกฝนมาแล้ว 23 ปี ตั้งแต่ปี 1996 เราคิดว่าเรา "เอาอยู่" เราจัดการกับจิตใจอันนี้ได้ ไม่วอกแวก มีสมาธิ มีสติ เราก็จะจัดการกับทุกสถานการณืได้ ลูกกราบขอบคุณ คุณแม่ ดร.สิริ กรินชัย ที่ทำให้ลูกได้มีวันนี้ |
AuthorJohn Paopeng Archives
January 2025
Categories |
RSS Feed