เมื่อเอาตัวมาออกสื่อ

“เมื่อเอาตัวมาออกสื่อ”

โดยส่วนตัวแล้ว เมื่อเราก้าวเอาตัวมาออกสื่อ เราก็พร้อมรับกับทุกสถานการณ์จ๊ะ
รู้สึกเฉย ๆ กับ “haters”
They don’t pay my bills.

เราเลยจุดนั้นมานานแล้ว

ถ้าเรามามัวใส่ใจกับเรื่องพวกนี้ เราก็ไม่ต้องทำหามากินกันพอดี
ถ้ากลัวคนวิจารณ์ ก็ไม่ต้องออกจากบ้านจ๊ะ… stay home.
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
เราก็เลือกและ concentrate ไปที่คนรักสิจ๊ะ… ง่ายออก
ความสุขในชีวิตมันมีแค่นี้จริง ๆ

แต่โดยส่วนแล้ว เราได้อะไรมากกว่าที่เสีย
ดังนั้นเราก็เดินหน้าต่อไปสิจ๊ะ

อย่าให้มดตัวเล็ก ๆ มาดับฝันเราได้
เดินข้ามมดตัวนั้นไป
เพราะเรามีฝันและเป้าหมายที่ใหญ่กว่า ที่ยิ่งใหญ่กว่า

รู้สึกขอบคุณกับคนที่วิพากวิจารณ์ หวังร้าย กล่าวร้าย เพราะมันก็เหมือนเป็นกระจกเงาสะท้อนให้เรา
มันทำให้เราได้ปรับปรุงตัวเราเองด้วย เพราะชีวิตคนเรามันก็ต้องมีการพัฒนาขึ้นไปเรื่อย ๆ ในทางที่ดี ในทางที่สร้างสรรค์ ไม่งั้นชีวิตคนเรามันก็ไม่ก้าวหน้า

เราก็ห้ามใคร อะไร ไม่ได้
เพราะทุกคนมองโลกจากมุมที่แตกต่าง
เขาก็มองโลกผ่านสายตาและประสบการณ์ของพวกเขา
เราก็มองโลกผ่านสายตาและประสบการณ์ของเรา

บางทีเราก็ต้องมองพวกเขาด้วยความเมตตา
บางทีเราก็ต้องคิดว่า ชีวิตเขาคงผ่านอะไรมาเยอะ เขาถึงมีความคิดอะไรแบบนั้น เราก็ต้องเมตตาเขา
อะไรประมาณเนี๊ยะ
มันก็จบ

เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
ขอให้ทุกคนรักกัน
มองโลกจากมุมมองของความเมตตา
ให้อภัย ไม่คิดทำร้ายกัน