ที่ Wollongong ช่วงนี้ พระอาจารย์จากวัดป่าโพธิศรัทธาจาก Wilton จะออกมาบิณฑบาตไม่เสาร์แรกของเดือน ก็จะเป็นเสาร์ที่ 2 ของเดือน เราก็โชคดีหน่อย ได้มีโอกาสได้ไปช่วยหยิบ จับ นั่น นี่ โน่น ถึงแม้ว่าเราจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องงานมากน้อยแค่ไหน ถ้าใจมันอยากจะทำ คนเรามันต้องสรรหาเวลาได้ ถ้าเราคิดว่าสิ่ง ๆ นั้นสำคัญกับเรามากพอ เราคิดว่าสิ่ง ๆ นี้สำคัญกับเรา คนเราเมื่อเราดำเนินชีวิตมาถึงจุด ๆ หนึ่ง เมื่อเรามีวัยวุฒิจุด ๆ หนึ่ง เรารู้ว่าเป้าหมายในชีวิตเราคืออะไร เรารู้ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต ดังนั้นการตัดสินใจทำอะไรแต่ละอย่าง ทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีเหตุและผลอยู่ในตัว หากสิ่งที่เราไปแล้วมีความสุข เราไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร เราทำไปเถอะ และสิ่งที่เราทำ มันก็เหมือนว่าเราได้รับใช้สังคม รับใช้ศาสนา ไอ้เรื่องการได้บุญหรือเปล่านั้นหนะ เราไม่ได้คิดถึงจุดนั้นแล้ว ชีวิตมันเลยจุดนั้นมาแล้ว เราไม่ต้องการอะไรทั้งสิ้น เราไม่ได้คาดหวังอะไรทั้งสิ้นจากสิ่งที่เราทำ เรารู้แต่ว่า ทุกอย่างมันจะเป็นไปตามทางของมันเอง ก็แค่นั้น จริง ๆ แล้วเราก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ก็แค่ช่วยถ่ายเทบาตรของพระอาจารย์ตอนที่คนนำอาหารหรือของแห้งมาถวายเยอะ ๆ ก็แค่นั้นเอง มันก็เป็นอะไรที่สนุกสำหรับเรา เพราะเป็นอะไรที่เราไม่เคยทำมาก่อน หลังจากที่เราช่วยพระอาจารย์ช่วงที่ท่านเดินบิณฑบาต เราก็ไปช่วยต่อที่วัด ช่วยจัดเรียงอาหารและเสบียงของแห้ง ของคาว อะไรก็ว่าไป จริง ๆ แล้วชีวิตคนเรามันก็ดีนะที่เราได้ทำอะไรแปลก ๆ ใหม่ ๆ บ้าง ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้าง ไม่ใช่มัวแต่ทำงานหาเงินอะไรอย่างเดียว ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็เหมือนว่าชีวิตนี้ไม่ค่อยมีความหมายอะไร ยังไง เท่าไหร่ วันนี้ท้องฟ้ามืดครึ้มนิดหนึง เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฝนจะตกหรือเปล่า ไม่รู้ว่าจะออกหัวหรือออกก้อย แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จะขอไป ไปมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ครั้งนี้ เหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย แต่ก็ทำให้เรามีความสุขได้ ความสุขเริ่มจากที่ใจจ๊ะ ความสุขในชีวิตของคนเรา ไม่ต้องไปซื้อมาด้วยเงินทองก็ได้ เราก็ขอให้มันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ดีสำหรับทุก ๆ คนนะครับ ดูแลรักษากาย รักษาใจ บอกรักคนรอบข้าง พระวัดป่า พระวัดสายปฏิบัติ ท่านจะไม่จับเงินสดหรือปัจจัยนะครับ
|
AuthorJohn Paopeng Archives
September 2024
Categories |