ทุก ๆ ข้อความที่มีคนส่งเข้ามาใน facebook page
ขอความช่วยเหลือ นั่น นี่ โน่น แต่ละคนมีเรื่องราวเยอะ เรื่องราวที่แตกต่าง เราเข้าใจนะ เห็นใจ และก็สงสาร แต่เราเห็นใจและสงสารตัวเองมากกว่า ในวันที่เราโดนรังแก มีสักกี่คนที่ส่ง inbox มาให้กำลังใจ "ในวันที่ฉันไม่มีใคร เธอไปไหน ไปไหนที่ผ่านมา" ทุกวันนี้เราทำงานอยู่กับมิตรแท้ คนที่ศีลเสมอกัน เล็ก ๆ เฉพาะคนรู้ใจ เล็ก ๆ เฉพาะ "ครอบครัว J" แบบนี้เรามีความสุขมากกว่า เราไม่ต้องการ spotlight แค่นี้ก็โดดเด่นพอแล้ว คนที่คอยจะเลื่อยขาและ discredit ก็มีเยอะแยะมากมาย ทำไปเถอะจ๊ะ ต่อให้เราไม่ทำ "J Migration Team" เราก็มีอาชีพอื่นเยอะแยะมากมายที่เราสามารถทำได้ เราก็ได้แต่พยายามทำความเข้าใจกับคนที่พยายามจะเลื่อยขาเรา เขาก็คงโดนอะไรมากับชีวิตแหละ ไม่งั้นเขาก็คงไม่ทำในสิ่งที่เขาทำ ทุกคนมีพื้นฐานการเลี้ยงดูที่แตกต่าง ประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่าง เราไม่ว่ากัน กับทุก inbox ที่ส่งกันเข้ามาขอความช่วยเหลือ นั่น นี่ โน่น จากประสบการณ์ในการทำงานที่ผ่านมา เชื่อเราเถอะ จริงๆ แล้วเขาไม่ได้ติดต่อเรามาที่เดียวหรอก ต่อให้เราไม่สามารถช่วยเหลือเขาได้ (มันไม่มีคิว ไม่ว่างจริง ๆ ) เขาก็มีที่ไปของเขาแหละ สัญชาตญาณความเอาตัวรอดของมนุษย์ ยังไงเขาก็ต้องดิ้นรน ถ้าเราใจอ่อนมาก ขี้สงสารมาก ก็โดนเอาเปรียบ เข้าใจ เห็นใจ และสงสาร แต่เราไม่รับสายแปลกและไม่โทรกลับเบอร์ที่เราไม่รู้จัก จุดยืนเราชัดเจน "ในวันที่ฉันไม่มีใคร เธอไปไหน ไปไหนที่ผ่านมา" |
AuthorJohn Paopeng Archives
March 2025
Categories |