ชีวิตวัยเรียนที่ UOW

วันนี้เลื่อนผ่าน facebook เห็นชีวิตของเพื่อนคนไทยสมัยเรียน UOW; University of Wollongong
มันทำให้เรานึกถึงชีวิตวัยเรียนที่ UOW
วันนี้ทุกคนมีชีวิตที่แตกต่าง ทุกคนมีทางเลือกของใครมัน

ตอนสมัยที่เรียนอยู่ที่ UOW เรามีเพื่อนที่เป็นคนไทยน้อยมาก
เราเป็นเด็กสายวิทย์
ในขณะที่คนไทยส่วนมากที่ UOW จะเรียนสาย commerce กันและพวกลูกท่านหลายเธอก็เยอะ เพราะ UOW ก็มี project ร่วมกันกับ ABAC คือเรียนปี 1 ที่ ABAC แล้วมาเรียนต่อปี 2 และปี 3 ที่นี่ต่อได้เลย

ดังนั้นลูกท่านหลานเธอที่พากันมาชุบตัวที่เมืองนอกจึงมีเยอะมาก
เรียน ๆ เล่น ๆ เที่ยว ๆ วน ๆ กันไป
และก็มาสร้าง connection กัน
บางคนขับ Lexus ไปเรียน
Versace หัวจดเท้า
บางคนเป็นพระสหายของคนในวัง
บางคนเป็นลูกสาวคนเดียวของนักการเมืองใหญ่ กลับไปเขาก็ไปเป็น ส.ส
ดาราช่อง 7
นายแบบ
​ที่ UOW เรามีหมดทุกรูปแบบ

เราเป็นเลขาสมาคมนักเรียนไทยใน UOW อยู่ 2 ปี (TSAW; Thai Student Association Wollongong) แต่เอาจริง ๆ นะ เราแทบไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะตอนนั้นเด็กมาก พี่ที่สนิทบอกให้เป็น เราก็เป็น เพราะจริง ๆ พี่ ๆ เขาก็จัดการประสานงานทุกอย่างกันอยู่แล้ว เราก็มีหน้าที่ไปนั่งเบลอ ๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขา ไปนั่งเพื่อให้ครบองค์ประชุมก็แค่นั้นเอง ตอนนั้นเราไม่ได้มุ่งเรื่องกิจกรรม เราเน้นการเรียนมากกว่า เพราะมาสาย academic

กงสุลไทยที่ Sydney เหรอ
ท่านทูตที่  Canberra เหรอ
พวกเราประสานงานกันมาหมดแล้ว เพราะต้องจัดการกีฬาประสานมิตรทุก ๆ ปี สมัยก่อนจะจัดกันอยู่แค่ 4 เมืองเท่านั้นเอง; Wollongong, Sydney, Canberra และ Melbourne

2 ปีที่เราเป็นเลขาของสมาคม
ปีแรก; Wollongong เป็นเจ้าภาพ
ปีที่สอง; Canberra เป็นเจ้าภาพ

ปีที่ Wollongong เป็นเจ้าภาพ พวกเราก็ต้องประสานกับโรงแรมต่าง ๆ เพื่อเป็นที่พักให้กับนักเรียนที่มาจาก Sydney, Canberra และ Melbourne
เราจะแข่งกีฬากันอยู่ 2 วัน
และก็จะ party night กัน 1 คืน
ตอนนั้นเราจัดกันที่ Novotel Hotel, ด้านล่างจะมี night club; "Splashes"
และการที่เราเป็นทีมงาน คือมันเท่มาก เพราทีมงานะจะมี wrist band ให้
และคืนที่มี party night เราก็เป็นคนยืนที่ประตูมีหน้าที่หนีบบัตร make sure คนที่เดินเข้าออกงานต้องมีบัตรเข้างาน

เป็นทีมงานของสมาคม วันแข่งกีฬา ทุกคนก็ต้องติดต่อประสานงานอยู่แล้ว และคืนของ party night เราก็ต้องยืนอยู่ที่ประตูงานอยู่แล้ว ก็ต้องมีคนจำหน้าได้

ไม่ได้ dance ไม่ได้ drink อะไรกับเขาหรอก เพราะต้องยืนเฝ้าประตู (น่าสงสาารจัง)

หน้าตาดีแบบนี้ 
เรียนเก่งแบบนี้
เชิด ๆ มั่น ๆ แบบนี้
ก็คงไม่แปลกที่จะมีคนอยากสานสัมพันธ์
แต่ก็อย่าเลย เราคงไม่เหมาะกัน เพราะอีกฝ่ายขับ Porsche
แต่เรานั่งรถเมล์ไปเรียน
และเราก็เป็นเด็กสายวิทย์ ถ้าจะคบกันใครซักคนขอเป็นเด็กสายวิทย์ด้วยกัน มันคุยกันง่าย คุยภาษาเดียวกัน (อันนี้ความคิดสมัยเด็ก ๆ หนะนะ ตามประสาเด็กเกรดเฉลี่ย 4.00 และ 3.92) 

โลกของเราเป็นโลกแคบ ๆ 
เรามี circle ของเรา
ถ้าเกรดเฉลี่ยไม่ถึง 3.50 ก็อยู่ใน circle ของเราอยาก
แต่เราก็ไม่เคยดูถูกหรือ look down ใครนะ
เพียงแต่คิดว่าความถี่ไม่ตรงกันมากกว่า ไม่รู้จะคุยกันเรื่องอะไร

เราเป็นคนไทยคนเดียวที่เรียน Computer Science ในปีนั้น รุ่นนั้น
ยิ่งเด่นไปอีก
นักเรียนไทยสมัยก่อน จะมีโต๊ะม้านั่งประจำของนักเรียนไทยอยู่ตรงหน้า NAB
ใครมา Uni ก่อนก็มานั่งแหมะอยู่ตรงนั้น พอถึงคาบเรียนก็ไปเรียน พอเรียนเสร็จก็มานั่งที่ม้านั่งนี้ต่อ อะไรประมาณนี้ คล้าย ๆ เป็นจุดนัดพบ โต๊ะนั่งถัดไปก็จะเป็นเด็ก Indonesia แต่ละคนอู้ฟู่มาก เพราะส่วนมากจะเป็นคนอินโดเชื้อสายจีน

แต่เราส่วนมากก็จะหมกตัวอยู่ในห้องสมุดหรืออยู่ในห้อง lab มากกว่า ไม่ค่อยได้สุงสิงกับนักเรียนไทยมาก ทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นเลขาของสมาคม 
บอกแล้วไง ตอนนั้นไม่รู้เรื่องอะไร
มีหน้าที่ไปนั่งให้ครบองค์ประชุมแค่นั้นเอง เวลาทางสมาคมจะจัดงาน

เราชอบไปสมาคม OCF มากกว่า; Overseas Christ Fellowship ทุก ๆ วันพุธเที่ยง
ไปร้องเพลง
เพลงเพราะมาก เพลงสรรเสริญพระเจ้า
เป็นชาวพุทธคนเดียวที่มาเข้าสมาคมคริสตจักร มันสนุกดี ได้เจอเพื่อนเยอะ
เพื่อนฝรั่งที่อยู่ในสมาคมนี้ก็เยอะ เวลาเขามี bible study เราก็ไปด้วย
​ก็เป็นประสบการณ์ 3 ปีที่มีความสุข เพราะเพื่อน ๆ ในสมาคม friendly มาก
​
คณะ computer science เราจะมี Earth Lab และ Sky Lab
แค่ชื่อก็กินขาดแล้ว
เราก็ชอบหมกตัวอยู่ในห้อง lab กับเพื่อน ๆ เรามากกว่า

เพื่อนสนิทเราก็จะเป็นคนในคณะมากกว่า เป็นชาวต่างชาติ
เพื่อนคนอินโดนีเซีย เขาเช่าบ้านอยู่ใกล้ ๆ Uni เดิน 10 นาทีถึง
วันไหนเราเหนื่อย ๆ เราก็แวะไปเล่นที่บ้านเพื่อน ถ้าเหนื่อยก็นอนที่นอนของเค๊าเลย... ก็ถือว่าสนิทมาก แต่กับเพื่อนคนไทยจะไม่มีอะไรแบบนี้ อย่างมากก็นั่งอยู่ในแค่ living room จะไม่ละลาบละล้วง

เพื่อนอินโดนีเซียบางคน พักอยู่ใน Sydney เช่า apartment อยู่ที่ Sussex St กับน้องชาย อยู่หลังตึก QVB เวลาปิดเทอมถ้าเบื่อ ๆ Wollongong เราก็ไปพักที่บ้านเพื่อนที่ Sydney, นอน living room มี sofa bed ให้ คนอินโดถ้าเค๊าอู้ฟู่ เค๊าอู้ฟู่กันจริง ๆ 

Sydney เราเดินจนพรุนหมดแล้วหละ สมัยก่อนไปไหนก็ต้องเดิน
Pitt St, Georget St, Sussex St ถิ่นเราเอง

P' Mark MTT ยังยืนแจกใบปลิว Asian Night ของแกอยู่ที่ China Town; Sussex St อยู่เลยตอนนั้น

ชีวิตวัยเรียนก็สนุกดี
เพื่อนหลาย ๆ คนตอนนี้ไม่ได้อยู่ในสายงานของที่ตัวเองเรียนมา ตามที่เห็นใน facebook นะ
ทุกคนก็มีชีวิตที่แตกต่างกันออกไป
แต่เราประทับใจชีวิตเพื่อนคนไทยของเราคนหนึ่งมาก
ดูเหมือนว่าเพื่อนค้นหาสัจธรรมของชีวิตของตัวเองเจอแล้ว
​เอาไว้ blog หน้า เดี๋ยวมาเล่าให้ฟัง :)