ครอบครัวเราไม่มี weekly allowance ให้ลูก ๆ ไปโรงเรียนช่วงเรียน primary school และ high school
ใช่ครับ อ่านไม่ผิดกัน ลูกเราทั้ง 2 คนไปโรงเรียน ไม่ได้ถือเงินอะไรไปโรงเรียน เพราะที่โรงเรียนก็ไม่มีอะไรที่ต้องซื้อ เพราะครอบครัว ลูก ๆ pack อาหารกลางวันไปทานที่โรงเรียนทุกวัน ไม่ได้ซื้ออะไรที่ canteen ก็อาจจะมีบ้างตอนเรียน primary school ที่ลูกต้องการซื้อนั่น นี่ โน่น ที่ canteen แต่อาหารที่ canteen ของ primary school ต้องมีการสั่งล่วงหน้า อย่างน้อย 1 วัน ดังนั้นเด็ก ๆ ที่เอาเงินใส่ซองแล้วไป order ที่ canteen 1 วันล่วงหน้า อะไรประมาณนี้ ที่ primary school, ลูกลิงก็จะนาน ๆ ทีสั่งอาหารที่ canteen แต่ high school บอกได้เลยว่า ลูกลิงทั้ง 2 ไม่เคยซื้ออะไรที่ canteen เพราะ high school เป็นโรงเรียนใหญ่ใน Wollongong ทั้ง 2 โรงเรียน ทั้งของลูกชายและลูกสาว ดังนั้นการจะไปเข้าคิวซื้ออาหารที่ canteen บอกได้เลยว่าเสียเวลามาก ลูกลิงก็เลย pack lunch ไปกินเองทุกวัน ประหยัดตังค์ไปอีก ดังนั้น เขาทั้ง 2 จึงไม่มี pocket money ไม่มี weekly allowance ลูกลิงตัวโต ถ้าต้องการเงินฉุกเฉิน ให้ไปหาอาจารย์ที่โรงเรียน อยู่หมวดภาษาญี่ปุ่น นั่นคือเพื่อนสนิทเราเอง เรียนอักษรญี่ปุ่นด้วยกันมาก่อนที่ UOW และค่อนข้างสนิทกับเรา ดังนั้นเราก็ไม่เคยต้อง worry เรื่องลูกลิงตัวโต ส่วนลูกลิงตัวเล็ก ลูกสาว เราก็ขับรถรับส่งทุกวัน ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องซื้ออะไร ดังนั้น ลูกทั้ง 2 จึงไม่มี packet money ไม่มี weekly allowance ช่วงที่เรียนอยู่ที่ primary shool และ high school ซึ่งน่าจะต่างจากที่เมืองไทย เพราะที่เมืองไทย เราก็หลาน ๆ เราเอาตังค์ไปโรงเรียนไปซื้ออาหารกินที่โรงเรียน พอลูกลิงตัวโตเข้าเรียนมหา'ลัย; UNSW เราถึงเริ่มให้ weekly allowance: $100/week ใช่ครับ อ่านไม่ผิดกัน $100/week เพราะปีแรก (ปีที่แล้ว) เทอมแรก ลูกลิงก็ยังอยู่ที่บ้านที่ Wollongong แล้วนั่งรถไฟไปเรียนที่ UNSW 3 วันต่ออาทิตย์ พอกลาง ๆ ปีของปีที่แล้ว เขาค่อยย้ายไปอยู่หอพักนักศึกษา ซึ่งเราก็จ่ายค่าเช่าให้ หลาย ๆ คนอาจจะคิดว่า "ลูก P' J, ลูกคุณ J ต้องได้เงิน packet เท่านั้น เท่านี้ เยอะแยะมากมาย" เปล่าเลยครับ ลูกลิงได้เท่านี้จริง ๆ แรก ๆ เราก็ถามลูกแทบทุก week เลยว่าพอใช้มั้ย จะให้ daddy เพิ่มเป็น $120/week หรือ $150/week หรือเปล่า เขาก็บอกว่า ตอนนี้ยังพอ ดูไปก่อน ถ้าไม่พอจะบอก พอไปอยู่หอ ก็ไม่มีค่าเดินทางละ ก็มีแค่ค่าซื้ออาหารกิน ซึ่งเขาก็บอกว่า เขาก็ใช้ประมาณ $80/week ซึ่งก็ยังเหลือ - ปีที่แล้ว เขาซื้อกินทุกวัน เพราะอยู่หอพักนักศึกษา 6 คนใช้ 1 kitchen เขาบอกห้องครัวสกปรก (เราเห็นก็เฉย ๆ นะ.... oops!!!) - ปีนี้ เขาออกมาเช่าบ้านอยู่เอง เขาก็จะซื้อของและทำอาหารกินเอง ง่าย ๆ; fried rice เอย pasta เอย นอกจากลูกลิงได้ weekly allowance จากเรา $100/week แล้ว เขาก็ทำงานไปด้วย ตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว เป็น tutor สอนคณิตศาสตร์ ก็ได้ $25/week (before tax) สอน 7 hr ก็ OK อยู่ มี pocket money ของเขาเอง ($175/week before tax, after tax ก็ไม่รู้เขาได้เท่าไหร่) นี่ก็ 2 ปีแล้วที่ลูกลิงได้ $100/week allowance so far, so good นะครับ เขาไม่เคยขอเพิ่ม เขาก็จัดการ budget อะไรของเขาเอง ตลอดระยะ 2 ปีที่ผ่านมา ของการเรียนมหา'ลัยของเขา เขาก็ไม่สร้างปัญหาอะไรให้กับเราเลย ที่เขียนมาทั้งหมดก็แค่อยากจะบอกว่า บางทีมันก็ไม่สำคัญนะครับว่าเรามีรายได้เท่าไหร่ เราไม่จำเป็นต้องปรนเปรอลูกเราโดยที่ไม่จำเป็น ไม่งั้นเขาก็จะไม่เห็นคุณค่าของเงิน บันทึกเอาไว้ในความทรงจำ เราจะได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ลูกลิงฟังเมื่อเขาโตขึ้น หรือเมื่อเราแก่ตัวลงไป 24/09/203 Comments are closed.
|
บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณพ่อลูก 2 Archives
June 2024
|