จอห์น เผ่าเพ็ง เพราะฉะนั้น
  • Blog; journal of life
  • Daddy Diary
  • Investment Diary
  • Business Tips and Tricks
  • ข้างขอบเตียง
  • ครูไทยในต่างแดน
  • ebooks
  • About
  • กราบขอบคุณ

Daddy Diary #52; เมื่อลูกลิงคิดถึงบ้าน

27/11/2022

 
Picture
เมื่อลูกลิงตัวโตติด COVID วันที่ 10 Nov 2022 ที่ผ่านมา ลูกลิงก็ต้องอยู่พักรักษาตัวอยู่ที่ Sydney กลับบ้านไม่ได้เพราะที่บ้านก็มีคุณแม่ที่เป็นคนป่วยอยู่ ภูมิต้านทานไม่เหมือนคนทั่ว ๆ ไป

- ก็ยังโชคดีที่ UNSW ก็เหลือ lecture อีกแค่ 1 อาทิตย์หลังจากนั้น
- โชคดีที่เราก็ยังพอมี "ครอบครัว J" ที่อยู่ที่ Sydney ที่คอยให้ความช่วยเหลือ ส่งอาหารให้ลูกลิง ส่งยาให้ลูกลิง บอกได้เลยว่าถ้าเราไม่ได้ "ครอบครัว J" ที่ Sydney ที่คอยช่วยเหลือเราในช่วงนี้ อะไรหลาย ๆ อย่างคงลำบากน่าดู ครอบครัวเรารู้สึกซาบซึ้งและกราบขอบคุณจากใจจริง

อะไรที่เราได้รับความช่วยเหลือจากใคร เราจะไม่ลืม

ลูกลิงออกไปใช้ชีวิตเด็กมหาลัยใน Sydney
ออกไปอยู่หอพักเองตั้งแต่ประมาณ Jun/Jul เราก็ปล่อยให้ลูกลิงออกไปใช้ชีวิตให้เต็มที่ จันทร์-ศุกร์
แล้วเสาร์-อาทิตย์ก็กลับบ้าน

ลูกลิงเป็นลูกครึ่ง Thai-Singaporean และก็เกิดและเติบโตที่ออสเตรเลีย วัฒนธรรมการเลี้ยงดูที่ครอบครัวก็จะแตกต่างไปจากที่อื่น

และราเป็นอาจารย์สอนหนังสือด้วย การเลี้ยงดูลูกของเรากับภรรยาก็แตกต่างกันไปอีก
เราสอนลูกศิษย์ที่โรงเรียนก็พอจะรู้บ้างว่าเด็ก ๆ วัยนี้ต้องการอิสระ ต้องการพื้นที่ส่วนตัว
ช่วงเวลาจันทร์-ศุกร์เราจะห้ามภรรยาเราเลย ห้าม text หาลูกลิง เพราะแรก ๆ แม่เค๊าก็จะ text หาลูกชายเค๊าบ่อยมาก ถามว่าทานข้าวหรือยัง วันนี้กินอะไรนั่น นี่ โน่น

แต่ส่วนมากลูกชายก็จะส่ง text ตอบกลับแม่เค๊าแค่สั้น ๆ แค่
- Good
- OK
- Done

เราก็เลยบอกภรรยาเราว่าไม่จำเป็นต้อง text หาลูกลิงบ่อยขนาดนั้นก็ได้ ลูกลิงเอาตัวรอดได้แหละ ของกินใน Sydney ก็เยอะแยะ ที่มหาลัยก็มีขาย เพื่อนเค๊าก็มี ก็ปล่อยให้เค๊าไปใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน ๆ เค๊าบ้าง

ที่บ้านเราก็เลยไม่ text ลูกลิงอะไรเลย
รอเจอกันตอนที่เราไปรับเค๊าที่สถานีรถไฟวันศุกร์ แล้วก็ค่อยถามไถ่กันดีกว่า

Dealing กับวัยรุ่นก็ไม่ง่ายนะครับ
ไอ้รักหนะ มันก็รักแหละ แต่เราก็ต้องให้พื้นที่สำหรับลูก ๆ ด้วย

ก็จะมีแค่ช่วงที่ลูกลิงติด COVID นี่แหละที่เรากับภรรยาก็ text หาลูกลิงบ่อยหน่อย แต่ก็แค่ตอนเช้านะ วันเว้นวัน ไม่ได้ text ทุกวัน ถ้า text ทุกวันเดี๋ยวลูกก็รำคาญอีก วัยรุ่นเอาใจยากกกกกกกกก

นี่เหมือนเป็นปรากฏการณ์ครั้งที่ลูกลิงบอกว่า "I miss home"
คิดถึงบ้าน
คิดถึงอาหารที่บ้าน
คำพูดเหล่านี้จะไม่หลุดออกมาจากปากลูกลิงง่าย ๆ 
นี่แสดงว่าคงคิดถึงบ้านจริง ๆ 

ที่ Sydney ลูกลิงก็มีอาหารกล่องนะครับ ช่วงที่ติด COVID แต่เค๊าก็คงเบื่อละมั้ง คงอยากจะทานอะไรใหม่ ๆ ทุกวัน คงเบื่อกันอาหารไมโครเวฟที่หอพัก

ณ วันนี้ ณ วันที่เขียน blog (27 Nov 2022) ลูกลิงตัวโตกลับบ้านแล้วครับ กลับมาตั้งแต่ Thu 24 Nov 2022 แล้ว
การที่เราเห็นลูกลิงสองตัวมาเจอกัน เจี๊ยวจ๊าวกันวันเสาร์-อาทิตย์ ถึงแม้เสียงมันจะดังไปหน่อย (ช่วงที่ลูกลิงไม่อยู่ ที่บ้านก็เงียบมาก ก็ดีไปอีกแบบ) แต่มันก็ดูอบอุ่นดี ตกกลางคืนมาก็เลือกดูหนังใน Netflix กัน ดูด้วยกันหมดทุกคนเป็น family เก็บเกี่ยววันเวลาเหล่านี้เอาไว้ครับ เมื่อเค๊าโตเค๊าก็ต้องออกไปโบยบิน

ชีวิตคนเราก็แค่นี้แหละครับ
มีความสุขกับสิ่งรอบข้าง มีความสุขกับสิ่งที่มี
สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า "รัก"

อย่าลืมบอกรักคนข้างกายทุกวันนะครับ
ไม่ว่าจะเป็นทางวาจา, body langauge, หรือการกระทำ
ทุก ๆ วินาทีที่ได้อยู่ด้วยกันนั้นมันมีค่ายิ่งนัก

บันทึกเอาไว้เป็นความทรงจำ
27/11/2022

Daddy Diary #51; เมื่อลูกลิงติด COVID

13/11/2022

 
Picture
ในช่วงเวลาที่ยุ่งแสนยุ่ง สิ่งที่เราไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้น
​
วันพฤหัสเช้า; 10 Nov 2022, 9:31am ลูกลิงตัวโตโทรมาจาก Sydney ว่าติด COVID ตอนนี้อยู่ที่หอพัก วันรุ่งขึ้นคงกลับบ้านไม่ได้

แล้วแพลนการใช้ชีวิตและการทำงานของวันนั้นก็ต้องเปลี่ยนไป เพราะที่เราแพลนกันเอาไว้คือ:
​
- ศุกร์; 11 Nov 2022 เราต้องไปช่วยงานคอนเสิร์ตพี่ก้อง เบน ซานิ ที่ The Star City แล้วต้องพักที่ The Star 1 คืนเพราะงานคอนเสิร์ตเลิกดึก แล้วเราค่อยกลับบ้านเช้าวันเสาร์ 
- เราแพลนจะออกจากบ้าน วันศุกร์ 11 Nov 2022; 2pm
- ลูกลิงเสร็จ lecture วันศุกร์ 12pm แล้วนั่งรถไฟกลับบ้านที่ Wollongong เลย แล้วมาอยู่เป็นเพื่อนแม่กับน้องสาว (ลูกลิงตัวเล็ก)

เมื่อลูกลิงติด COVIDเขาก็กลับบ้านไม่ได้ ก็ต้องอยู่ต่อที่ Sydney จนกว่าจะหาย แล้วอาทิตย์หน้าค่อยกลับ

ส่วนงานคอนเสิร์ตพี่ก้อง
The show must go on.
จริง ๆ เราไม่ไปก็ได้ เพราะการใช้ชีวิตทั่ว ๆ ไปของเรา "ครอบครัวมาก่อนเสมอ"
แต่เราก็มีน้อง ๆ "Avengers Team" จาก QLD มาช่วยงานนี้
น้อง ๆ ก็คงอยากจะเจอเรา
สำหรับเรา การทำธุรกิจ "ทีมงานเรามาก่อนเสมอ" รองลงมาจากครอบครัว
เราก็ต้องไป เพื่อเติมพลังให้น้อง ๆ ก่อนที่น้อง ๆ จะกลับ QLD กัน

ลำดับความสำคัญของการทำงานของเราคือ:
1. ครอบครัว
2. ทีมงาน
3. ลูกค้า

เราก็เลยต้องเปลี่ยนแผน:
- แจ้งข่าวนี้กับทางผู้จัดงานคอนเสิร์ต
- แจ้งข่าวกับ "Agengers Team"
ว่าเราจะยังคงไปช่วยงานเหมือนเดิม ไปเจอน้อง Avengers Team เหมือนเดิม แต่ไม่ได้อยู่ดูคอนเสิร์ต ไม่ได้ค้าง จะไปแค่ช่วยงานแจกบัตร เสร็จแล้วก็กลับเลย คิดว่าไม่น่าจะเกิน 7pm

The show must go on
แต่ครอบครัวก็ต้องมาก่อน
งานสนุก งานบันเทิงเอาไว้ทีหลัง แค่เราได้มีส่วนร่วมในการโปรโมทงานนี้ เราก็ OK แล้ว

วันงาน; 11 Nov 2022
งานก็ออกมาอย่างที่เห็นตามสื่อ
พอเอาเข้าจริง ๆ กว่าจะได้ออกมาก็ 8:45pm 

วันพฤหัสเช้า 9:31am วันที่ลูกลิงโทรมาบอกเราว่าเขาติด COVID นอนอยู่ที่หอพัก
และกว่า room mates จะกลับมาก็ 3pm
คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็เป็นห่วง เพราะกว่าเพื่อนจะกลับมาก็อีกตั้ง 6 ชั่วโมง

โชคดี เราก็พอดี "ครอบครัว J" ที่อยู่ที่ Sydney ที่พอจะขอความช่วยเหลือได้บ้าง
เราก็ให้น้องที่อยู่ที่ Sydney ช่วยซื้อ panadol, ที่วัดอุณภูมิ และ strepsils เอาไปแขวนไว้ที่ประตูหอพัก

และเมื่อวาน (12 Nov 2022) ก็มีการส่งข้าวส่งน้ำ และยาอมแก้เจ็บคออย่างที่เห็นตามภาพ

ขอบคุณ
ขอบคุณจริง ๆ ที่เราก็ยังพอมีคนที่เราสามารถขอความช่วยเหลือในยามยากได้

แล้วยิ่งลูกลิงเกิดที่นี่ โตที่นี่ มีความเป็นฝรั่งสูง บางทีจะทำอะไรก็ต้องระวัง เราจะไปจู้จี้จุกจิกเขามากไม่ได้ และยิ่งเข้าเรียนมหาลัยแล้ว ยิ่งต้องระวังให้มาก วัยรุ่น เอาใจยาก

ส่วนเรื่องยาแก้ COVID นั่น นี่ โน่น หมดสิทธิ์ครับ
แม่เค๊าต้องเช็คก่อนว่ายาตัวนี้คือะไร ยังไง ผ่าน WHO มั้ย
ฟ้าทะลายโจรอะไรนั่นหนะ ไม่ต้องพูดถึง ถ้าอันไหนไม่ผ่าน WHO เค๊าก็จะไม่ให้ถึงมือลูกชายเค๊าเป็นอันขาด

พูดยากจ๊ะ
แม่เค๊าเป็นสายวิทยาศาสตร์ล้วน ๆ 
จะมาเอาอะไรเหมือนคนไทยเราไม่ได้
ส่วนเราก็ "เพลียที่จะอธิบาย" ไม่พูดอะไรดีที่สุด
แม่เค๊าจะเข้าไป website ของ governmment เองว่าต้องทำอะไรบ้าง ทานยาอะไรได้บ้าง
อะไรที่ไม่ approved โดยรัฐบาล อะไรที่ไม่ approved โดยหน่วยงานที่น่าเชื่อถือได้ เค๊าก็ไม่เอา ไม่เห็นด้วยทั้งนั้น 

ก็ต้องปล่อยให้แม่เค๊าเป็นคนจัดการ
เพราะแม่เค๊าคือ CEO ของบ้านตัวจริง
เราเป็นแค่ทับหนุนพอ

เมื่อวานน้อง "ครอบครัว J" ก็เป็นธุระให้อีกครั้ง
ช่วยเอาเสบียงอาหารพวกซุบต่าง ๆ และยาอมแก้เจ็บคอ ไปให้
อย่างน้อยก็จะได้มีอะไรกิน จะมารอ room mate วิ่งซื้อนั่น นี่ โน่น ก็ไม่รู้จะทำได้มากน้อยแค่ไหน เพราะ room mate ก็ต้องไปเรียนด้วย เราดูแลกันเองนี่แหละดีที่สุด

ขอบคุณ
ขอบคุณ
และก็ขอบคุณอีกครั้ง ใคร "someone" ที่ช่วยเป็นธุระในครั้งนี้

ไม่ว่าจะเมืองไหน อะไร ยังไง
อุ่นใจเสมอ ถ้าเรามีสมาชิกของ "ครอบครัว J" อยู่ที่นั่น

ตอนนี้ลูกลิงก็แค่ทาน panadol และ strepsils
เราก็ไม่ได้ worry อะไรมาก เพราะลูกลิงเองก็วัคซีนไป 3 เข็มแล้ว
คิดว่าน่าจะอีก 2-3 วัน ลูกลิงก็น่าจะ OK

รอวันลูกลิงกลับบ้าน

กราบขอบคุณใคร "someone" ที่ช่วยเป็นธุระให้

...รักเสมอ...

    บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณพ่อลูก 2

    Archives

    January 2025
    December 2024
    October 2024
    June 2024
    March 2024
    December 2023
    October 2023
    September 2023
    April 2023
    March 2023
    February 2023
    January 2023
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    July 2022
    June 2022
    April 2022
    March 2022
    January 2022
    December 2021
    November 2021
    October 2021
    September 2021
    August 2021
    July 2021
    June 2021
    December 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    January 2020
    December 2019
    November 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    March 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018

    RSS Feed


Photos from dejankrsmanovic, Ryan Dickey
  • Blog; journal of life
  • Daddy Diary
  • Investment Diary
  • Business Tips and Tricks
  • ข้างขอบเตียง
  • ครูไทยในต่างแดน
  • ebooks
  • About
  • กราบขอบคุณ