Daddy Diary #30; ให้ลูก ๆ ได้เห็น process ในการซื้อขายบ้านทุกอย่าง

ทุก ๆ วันเสาร์ช่วงนี้ กิจกรรมของครอบครัวเราก็คือการออกไป inspect บ้าน
พวกเราไปกันทั้ง 4 คน
มันก็เป็นกิจกรรมที่พวกเราได้ทำร่วมกันอย่างสนุก เพราะหลังจากที่ดูบ้าน นั่น นี่ โน่น ก็ประมาณ 1pm, 2pm พวกเราก็พากันแวะนั่งที่ cafe หาของว่างทานกัน แล้วก็คุยกันสัพเพเหระ

เด็ก ๆ อยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็น โดยเฉพาะลูกลิงตัวเล็ก เขาก็จะเป็นคนช่างพูดช่างถาม เขาก็จะถามว่า "เอ๊ะ ถ้าเราชอบบ้านหลังนี้ ขั้นตอนต่อไปพวกเราต้องทำอะไรบ้าง"
เราก็นั่งอธิบายกันที่ cafe ว่า "อ๋อ มันก็ต้องมีการเสนอราคา offer ไปนะลูก นั่น นี่ โน่น"
เขาก็จะถามกันต่อว่า "อ้าว แล้วทำไม่ต้องเสนอราคา ก็ซื้อเลยไม่ได้เหรอ"
daddy ก็ต้องอธิบายต่อ นั่น นี่ โน่น

มันทำให้เด็ก ๆ ได้เรียนรู้ขบวนการและระบบการซื้อขายบ้านที่นี่

และเมื่อวานพวกเราไป inspect บ้านอยู่แถว ๆ Dapto (5-10 นาทีจาก Wollongong) มันก็ทำให้เขาเห็นว่าเอ๊ะ ทำไมเวลาไปดูบ้านบริษัท Ray White เขาก็เจอ agent คนเดิม ๆ 
หรือบางทีที่ไปเขาก็จะเห็นการพูด การทักทาย และเทคนิคการขายที่แตกต่างของ agent แต่ละคน จนลูกลิงตัวเล็กพูดเปรย ๆ ว่า "เอ๊ะ หรือว่าหนูจะเป็น real estate agent ดี ท่าทางจะได้รายได้ดี เพราะบ้านแต่ละหลังก็ราคาแพง ค่า commission จะอยู่ที่เท่าไหร่" แล้วเขาก็จะพูดของเขาต่อไปเองว่า "เอ๊ะ ถ้าเราต้องขายบ้านเก่า ๆ พัง ๆ ถูก ๆ หละ ใครจะมาซื้อ"

มันก็ทำให้เราได้พูดเรื่องเทคนิค "การขาย" กับลูกลิงว่าคนขายของที่ดีต้องขายได้ทุกอย่าง ทุกอย่างมันจะมีตลาดของมัน ทั้งตลาดล่าง ตลาดกลางและก็ตลาดบน

daddy ก็เลยบอกว่า "ไหน หนูลองขาย face mask อันนี้ให้ daddy สิ" เขาก็พยายามคิดว่าข้อดีของ face mask ว่ามันดียังไง ป้องกันการแพร่ระบาดของ Covid ได้จริงไหม อะไรประมาณนี้

shhhh... "ถ้าอยากเป็นลูกจ้างเศรษฐี ให้เรียน MBA, แต่ถ้าอยากเป็นเศรษฐี ก็ต้องเรียนรู้เทคนิคการขาย" (Honda Ken, คิดแบบยิวทำแบบญี่ปุ่น)

การที่เด็ก ๆ ได้มีส่วนร่วมอะไรแบบนี้ มันทำให้เด็กได้ใช้กระบวนการทางความคิด critical thinking เพราะทุกอย่างมีเหตุและผลในตัวของมัน

ลูกลิงได้เรียนรู้ว่า อ๋อ เดี๋ยวเราจะต้องทำ homeloan นะ
แล้วทำไมต้องทำ homeloan แล้วทำไมต้องกู้ธนาคาร
แล้วบ้านหลังเก่า ๆ มันจะมีคนมาซื้อเหรอ daddy
daddy ก็ต้องอธิบายในเรื่องของพวก investment property ด้วยว่า บ้านหลังเก่า ๆ มันก็มีคนซื้อ ทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่ เก็งกำไรได้

มันก็เป็น conversation ที่เด็ก ๆ ได้คิดได้เบิกเนตรในเรื่องพวกนี้
โชคดี เด็ก ๆ เริ่มโตแล้ว ไม่งอแงที่ต้องตะเวนนั่งรถดูบ้านกัน เขาก็เกิดการเปรียบเทียบว่า เออ หลังนี้เป็นแบบนี้นะ ถ้าให้หนูมาอยู่ หนูไม่อยู่นะ เออ หลังนี้น่าอยู่นะ ถ้า daddy ซื้อ หนูจะหิ้วกระเป๋าย้ายเข้ามาอยู่เลยนะ (เดี๋ยวก่อนนะลูก ไอ้หลังที่หนูชอบกัน มันก็เกิน budget ไปนิด)

แต่ก็นั่นแหละ มันก็ทำให้เกิดการพูดคุย มีองค์ความรู้
ที่แน่ ๆ คือได้นั่งกินอะไรกันที่ cafe ว่างั้นเถอะ
ก็เป็นกิจกรรมที่พวกเราต้องทำกันทุก ๆ วันเสาร์ ช่วงนี้ จนกว่าจะได้หลังที่พวกเราต้องการ

แต่ที่ไปดู ๆ มา เราก็ยังไม่ได้ทำ pre-approved homeloan เลยนะ เพราะคิดว่ายังไม่ได้เจอหลังที่ถูกใจจริง ๆ หรือ suburb ที่ต้องการไปอยู่จริง ๆ แต่ตอนนี้ทุกอย่างค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่างแล้ว วันนี้วันอาทิตย์ daddy ก็คงต้องกรอก pre-approved homeloan application แล้วสินะ...