 ลูกลิงตัวโตตอนนี้อยู่ในวัยทีน (13-19)
ปีนี้เป็นครั้งแรกที่เขาขอไปงานวันเกิดเพื่อน ซึ่งเราไม่ค่อยที่จะ OK เท่าไหร่ เพราะเขาขอไปตั้งแต่ 2pm - 9pm งานวันเกิดอะไรวะ 8-9 ชั่วโมง งานวันเกิดสำหรับเราคือไปทานข้าวด้วยกัน เสร็จแล้วก็กลับ จบ โดยส่วนตัวแล้วเราไม่มีงานวันเกิด เราไม่จัดงานอะไรทั้งสิ้น เราคิดง่าย ๆ ว่าทุก ๆ วันมันก็คือเหมือนเดิม ทำวันนี้ให้ดีที่สุด "วันเกิด" มันเป็นแค่สิ่งสมมุติขึ้นมาเฉย ๆ แต่เราก็ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้ให้ลูก ๆ ฟังหรอก แต่ทุกคนในครอบครัวรู้ดีว่าเราไม่จัดงานวันเกิด วันเกิดเรา เสมือนวันตายแม่ ทำไมต้องฉลองด้วยหละ cake ก็มีแต่น้ำตาล healthy ตรงไหนเนี๊ยะ (เราคิดมากเกินไปหรือเปล่าเนี๊ยะ) แต่นั่นมันก็ความเชื่อของเรา เราไม่เคยที่จะ impose อะไรกับใคร คนที่รู้วันเกิดเราก็มีแค่ภรรยา เราไม่เคยใส่ข้อมูลอะไรพวกนี้ลงในพวกสื่อ social ดังนั้นเราจะไม่เคยได้รับข้อความอะไรจากใครใน social จะมีก็แค่ภรรยา และเพื่อนที่สนิท 1 คนเป็นคน Fiji ซึ่งเราก็คิดว่าเขาคง record ไว้ใน Google Calendar อะไรสักอย่าง เพราะเพื่อน Fiji จะส่ง WhatApps มาทุกปีเลย แต่ลูกเรายังเด็ก เขายังไม่เข้าใจอะไรพวกนี้ ตอนที่เด็ก ๆ อยู่ kindy อยู่ year 1-2-3 เราก็จัดให้ เพราะเด็ก ๆ ต้องการความสนุก แต่พอโตขึ้นเราก็เลิกจัดกันละ อย่างมากก็แค่ซื้อ cake มาทานกันที่บ้าน พ่อ แม่ ลูก... จบ ลูกลิงตัวโต, วันเกิดเขาอยู่ช่วง Jan, school holiday ซึ่งส่วนมากเขาก็จะไปอยู่ที่สิงคโปร์กัน ซึ่งครอบครัวที่สิงคโปร์ก็ spoil กันน่าดูอยู่แล้ว ดังนั้นเราไม่ต้องทำอะไรมาก ครอบครัวฝ่ายโน้นเขาจะเป็นหัวสมัยใหม่มากกว่าเรา ที่บ้านก็เลยจะไม่จัดงานวันเกิดกัน วุ่นวาย ทุก ๆ วันคือวันที่ดีที่สุด ไม่ต้องรอให้ถึงวันเกิดค่อยฉลองหรือ celebrates แต่ก็อย่างที่บอกว่านั่นคือสิ่งที่เราคิด และลูกก็ยังเด็กเกินที่จะเข้าใจ และเราก็ไม่ต้องการ impose ความเชื่ออะไรให้กับลูก ชีวิตเขา ให้เขาคิดเอง แต่เราก็แค่คิดว่าการไปงานวันเกิดของเด็ก high school, 2pm-9pm เนี๊ยะ มันนานเกิน เราบอกว่าลูกว่า ลูกไปได้ แต่ต้องกลับภายใน 7pm คือทาน dinner เสร็จก็ให้กลับ จะอยู่อะไรกันนักกันหนา ลูกลิงบอกว่ามัน rude นะที่จะต้องกลับก่อน เราบอกว่าไม่ rude ก็เรามีเวลาแค่นี้ จะไปหรือไม่ไป ถ้าไม่ไปก็อยู่บ้าน ลูกลิงพูดไม่ออก น้ำตาไหลเบา ๆ น้ำตาทำอะไร daddy ไม่ได้จ๊ะ ไหลออกมา เดี๋ยวมันก็หยุด เราบอกลูกลิงว่าให้ไปงานวันเกิดเพื่อนก็ดีแล้ว เราบอกลูกว่า จะไปอะไรกันนานขนาดนั้น ไปโรงเรียนก็เจอกัน Mon-Fri ลูกลิงบอกว่าไม่เหมือน ไปโรงเรียนก็ไปเรียน ไม่ค่อยได้เล่นกันกับเพื่อน แต่นี่เขาบอกว่าเขาจะได้เล่นกันกับเพื่อน เขาต่อรองว่า ถ้าเขาอ่านหนังสือ ทบทวนบทเรียนทั้งหมดภายในวันเสาร์ แล้วงานวันเกิดเพื่อนวันอาทิตย์ ให้เขาไปเต็มวันเลยได้มั้ย เราบอกว่า เรื่องอ่านหนังสือ เรื่องเรียน you ก็ต้องทำตามปรกติอยู่แล้วจะเอามาเป็นข้อแลกเปลี่ยนไม่ได้ เราก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าต้องกลับภายใน 7pm วันต่อมา ลูกลิงกลับจากโรงเรียน ลูกลิงเอารายการและกิจกรรมมาให้ดูว่า วันนั้นเด็ก ๆ จะทำอะไร จะเล่นอะไรกันบ้าง เราเห็นแล้ว เราอ่านแล้ว เราก็ยังยืนยันว่ากลับก่อนเวลาอยู่ดี อยู่แค่ทาน dinner, เป่า cake เสร็จก็กลับ ลูกลิงหายเงียบเข้าไปในห้อง ลูก ๆ บ้านเราห้ามปิดประตูห้อง ห้องนอนต้องเปิดตลอด ยกเว้นเวลานอน ดังนั้นเราจะเห็นและรับรู้เสมอว่าลูกลิงทำอะไรกันบ้าง ลูกลิงไปเขียนจดหมายหา daddy เขียนเป็น persuasive writing เออ เป็นไงหละ ถ้าโต้วาทีไม่เก่ง พูดไม่สู้ daddy ก็ต้องเป็น persuasive writing ละกัน ลูกลิงเขียนมาว่าข้อดีของการไปงานปาร์ตี้กับเพื่อนมีอะไรบ้าง เหตุผลคืออะไร ทำไมเขาถึงไปใช้เวลาอยู่กับเพื่อน ๆ ลูกลิงเขียนมา 2.5 หน้า ไม่เว้นบรรทัด ดีมากเลย พอเราอ่านเสร็จ สุดท้ายเราก็เลยต้องลูกลิงไป เราบอกกลับบ้าน 9pm ตรง ไม่เหลือ ไม่ขาด ไม่หย่อน เห็นม๊ะ อยากได้อะไร มันก็ต้องมี proposal มีเหตุมีผล มาบอกแค่ว่าอยากจะไป "ไม่ work" หรอก วันงานวันเกิด เพื่อน ๆ ของลูกลิงมาที่บ้าน มาจัดแจงลูกโป่งอะไรของพวกเขาก็ไม่รู้ วุ่นวายตามประสาเด็ก ๆ คือมาแบบว่าไม่ได้นัดหมาย เพื่อน ๆ ลูกลิงมา knock the door เลย ลูกลิงก็ surprise เหมือนกันที่เพื่อน ๆ มาที่บ้านเราก่อน เราก็เลยปล่อยให้เด็ก ๆ เตรียมอะไรของเขาไป แล้ว 2pm เราก็ขับรถไปส่งลูกลิงและเพื่อนเขาอีก 2 คนที่บ้านของเจ้าของงานวันเกิด; 10 นาทีจากบ้านเรา 9pm เราไปรับลูกลิง ลูกลิงเป็นคนแรกที่กลับ เราไม่สน เราบอกว่า 9pm ก็ถือว่าวันนี้ได้ spend time แล้วกับเพื่อน ๆ 9 ชั่วโมง เพราะที่บ้านเราจะไม่นอนดึกกัน by 9:30pm เด็ก ๆ ต้องเข้านอน ยกเว้นช่วงปิดเทอม ซึ่งพวกเขาก็นอนไวอยู่แล้ว เพราะที่บ้านเราไม่นอนดึกกันอยู่แล้ว การเลี้ยงลูกของแต่ครอบครัวไม่เหมือนกัน แต่ของครอบครัวเราเป็นแบบนี้จ๊ะ เราไม่ judge ใคร และเราก็รู้สึกเฉย ๆ หากใครจะมา judge เรา ทุกคนลองนำเอาไปประยุกต์ใช้กันได้นะครับ Comments are closed.
|
บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณพ่อลูก 2 Archives
February 2023
|
RSS Feed