จอห์น เผ่าเพ็ง เพราะฉะนั้น
  • Blog; journal of life
  • Daddy Diary
  • Investment Diary
  • Business Tips and Tricks
  • ข้างขอบเตียง Cancer
  • ครูไทยในต่างแดน
  • ebooks
  • About
  • กราบขอบคุณ

Daddy Diary #EP10; ไปงานปาร์ตี้บ้านเพื่อน

25/11/2018

 
Picture
ลูกลิงตัวโตตอนนี้อยู่ในวัยทีน (13-19)
ปีนี้เป็นครั้งแรกที่เขาขอไปงานวันเกิดเพื่อน ซึ่งเราไม่ค่อยที่จะ OK เท่าไหร่ เพราะเขาขอไปตั้งแต่ 2pm - 9pm

งานวันเกิดอะไรวะ 8-9 ชั่วโมง
งานวันเกิดสำหรับเราคือไปทานข้าวด้วยกัน เสร็จแล้วก็กลับ จบ

โดยส่วนตัวแล้วเราไม่มีงานวันเกิด เราไม่จัดงานอะไรทั้งสิ้น เราคิดง่าย ๆ ว่าทุก ๆ วันมันก็คือเหมือนเดิม ทำวันนี้ให้ดีที่สุด "วันเกิด" มันเป็นแค่สิ่งสมมุติขึ้นมาเฉย ๆ แต่เราก็ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้ให้ลูก ๆ ฟังหรอก แต่ทุกคนในครอบครัวรู้ดีว่าเราไม่จัดงานวันเกิด 

วันเกิดเรา เสมือนวันตายแม่ ทำไมต้องฉลองด้วยหละ
cake ก็มีแต่น้ำตาล 
healthy ตรงไหนเนี๊ยะ (เราคิดมากเกินไปหรือเปล่าเนี๊ยะ)

แต่นั่นมันก็ความเชื่อของเรา เราไม่เคยที่จะ impose อะไรกับใคร
คนที่รู้วันเกิดเราก็มีแค่ภรรยา

เราไม่เคยใส่ข้อมูลอะไรพวกนี้ลงในพวกสื่อ social ดังนั้นเราจะไม่เคยได้รับข้อความอะไรจากใครใน social จะมีก็แค่ภรรยา และเพื่อนที่สนิท 1 คนเป็นคน Fiji ซึ่งเราก็คิดว่าเขาคง record ไว้ใน Google Calendar อะไรสักอย่าง เพราะเพื่อน Fiji จะส่ง WhatApps มาทุกปีเลย

แต่ลูกเรายังเด็ก เขายังไม่เข้าใจอะไรพวกนี้
ตอนที่เด็ก ๆ อยู่ kindy อยู่ year 1-2-3 เราก็จัดให้ เพราะเด็ก ๆ ต้องการความสนุก แต่พอโตขึ้นเราก็เลิกจัดกันละ อย่างมากก็แค่ซื้อ cake มาทานกันที่บ้าน พ่อ แม่ ลูก... จบ

ลูกลิงตัวโต, วันเกิดเขาอยู่ช่วง Jan, school holiday ซึ่งส่วนมากเขาก็จะไปอยู่ที่สิงคโปร์กัน ซึ่งครอบครัวที่สิงคโปร์ก็ spoil กันน่าดูอยู่แล้ว ดังนั้นเราไม่ต้องทำอะไรมาก ครอบครัวฝ่ายโน้นเขาจะเป็นหัวสมัยใหม่มากกว่าเรา

ที่บ้านก็เลยจะไม่จัดงานวันเกิดกัน วุ่นวาย
ทุก ๆ วันคือวันที่ดีที่สุด ไม่ต้องรอให้ถึงวันเกิดค่อยฉลองหรือ celebrates

แต่ก็อย่างที่บอกว่านั่นคือสิ่งที่เราคิด และลูกก็ยังเด็กเกินที่จะเข้าใจ
และเราก็ไม่ต้องการ impose ความเชื่ออะไรให้กับลูก
ชีวิตเขา ให้เขาคิดเอง

แต่เราก็แค่คิดว่าการไปงานวันเกิดของเด็ก high school,  2pm-9pm เนี๊ยะ มันนานเกิน
เราบอกว่าลูกว่า ลูกไปได้ แต่ต้องกลับภายใน 7pm คือทาน dinner เสร็จก็ให้กลับ จะอยู่อะไรกันนักกันหนา ลูกลิงบอกว่ามัน rude นะที่จะต้องกลับก่อน 
เราบอกว่าไม่ rude ก็เรามีเวลาแค่นี้ จะไปหรือไม่ไป 
ถ้าไม่ไปก็อยู่บ้าน

ลูกลิงพูดไม่ออก น้ำตาไหลเบา ๆ 
น้ำตาทำอะไร daddy ไม่ได้จ๊ะ
ไหลออกมา เดี๋ยวมันก็หยุด
เราบอกลูกลิงว่าให้ไปงานวันเกิดเพื่อนก็ดีแล้ว เราบอกลูกว่า จะไปอะไรกันนานขนาดนั้น ไปโรงเรียนก็เจอกัน Mon-Fri

ลูกลิงบอกว่าไม่เหมือน ไปโรงเรียนก็ไปเรียน ไม่ค่อยได้เล่นกันกับเพื่อน
แต่นี่เขาบอกว่าเขาจะได้เล่นกันกับเพื่อน

เขาต่อรองว่า ถ้าเขาอ่านหนังสือ ทบทวนบทเรียนทั้งหมดภายในวันเสาร์ แล้วงานวันเกิดเพื่อนวันอาทิตย์ ให้เขาไปเต็มวันเลยได้มั้ย

เราบอกว่า เรื่องอ่านหนังสือ เรื่องเรียน you ก็ต้องทำตามปรกติอยู่แล้วจะเอามาเป็นข้อแลกเปลี่ยนไม่ได้ เราก็ยังยืนยันเหมือนเดิมว่าต้องกลับภายใน 7pm

วันต่อมา ลูกลิงกลับจากโรงเรียน ลูกลิงเอารายการและกิจกรรมมาให้ดูว่า วันนั้นเด็ก ๆ จะทำอะไร จะเล่นอะไรกันบ้าง

เราเห็นแล้ว เราอ่านแล้ว
เราก็ยังยืนยันว่ากลับก่อนเวลาอยู่ดี อยู่แค่ทาน dinner, เป่า cake เสร็จก็กลับ

ลูกลิงหายเงียบเข้าไปในห้อง
ลูก ๆ บ้านเราห้ามปิดประตูห้อง ห้องนอนต้องเปิดตลอด ยกเว้นเวลานอน ดังนั้นเราจะเห็นและรับรู้เสมอว่าลูกลิงทำอะไรกันบ้าง

ลูกลิงไปเขียนจดหมายหา daddy เขียนเป็น persuasive writing
เออ เป็นไงหละ
ถ้าโต้วาทีไม่เก่ง พูดไม่สู้ daddy ก็ต้องเป็น persuasive writing ละกัน

ลูกลิงเขียนมาว่าข้อดีของการไปงานปาร์ตี้กับเพื่อนมีอะไรบ้าง
เหตุผลคืออะไร
ทำไมเขาถึงไปใช้เวลาอยู่กับเพื่อน ๆ 
ลูกลิงเขียนมา 2.5 หน้า ไม่เว้นบรรทัด
ดีมากเลย

พอเราอ่านเสร็จ สุดท้ายเราก็เลยต้องลูกลิงไป
เราบอกกลับบ้าน 9pm ตรง ไม่เหลือ ไม่ขาด ไม่หย่อน

เห็นม๊ะ อยากได้อะไร มันก็ต้องมี proposal มีเหตุมีผล
มาบอกแค่ว่าอยากจะไป
"ไม่ work" หรอก

วันงานวันเกิด เพื่อน ๆ ของลูกลิงมาที่บ้าน มาจัดแจงลูกโป่งอะไรของพวกเขาก็ไม่รู้ วุ่นวายตามประสาเด็ก ๆ คือมาแบบว่าไม่ได้นัดหมาย เพื่อน ๆ ลูกลิงมา knock the door เลย ลูกลิงก็ surprise เหมือนกันที่เพื่อน ๆ มาที่บ้านเราก่อน

เราก็เลยปล่อยให้เด็ก ๆ เตรียมอะไรของเขาไป
แล้ว 2pm เราก็ขับรถไปส่งลูกลิงและเพื่อนเขาอีก 2 คนที่บ้านของเจ้าของงานวันเกิด; 10 นาทีจากบ้านเรา

9pm เราไปรับลูกลิง
ลูกลิงเป็นคนแรกที่กลับ
เราไม่สน เราบอกว่า 9pm ก็ถือว่าวันนี้ได้ spend time แล้วกับเพื่อน ๆ 9 ชั่วโมง เพราะที่บ้านเราจะไม่นอนดึกกัน

by 9:30pm เด็ก ๆ ต้องเข้านอน ยกเว้นช่วงปิดเทอม ซึ่งพวกเขาก็นอนไวอยู่แล้ว เพราะที่บ้านเราไม่นอนดึกกันอยู่แล้ว

การเลี้ยงลูกของแต่ครอบครัวไม่เหมือนกัน แต่ของครอบครัวเราเป็นแบบนี้จ๊ะ
เราไม่ judge ใคร
และเราก็รู้สึกเฉย ๆ หากใครจะมา judge เรา

ทุกคนลองนำเอาไปประยุกต์ใช้กันได้นะครับ


Comments are closed.

    บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ของคุณพ่อลูก 2

    Archives

    February 2023
    January 2023
    November 2022
    October 2022
    September 2022
    July 2022
    June 2022
    April 2022
    March 2022
    January 2022
    December 2021
    November 2021
    October 2021
    September 2021
    August 2021
    July 2021
    June 2021
    December 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    May 2020
    April 2020
    January 2020
    December 2019
    November 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    March 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018

    RSS Feed


  • Blog; journal of life
  • Daddy Diary
  • Investment Diary
  • Business Tips and Tricks
  • ข้างขอบเตียง Cancer
  • ครูไทยในต่างแดน
  • ebooks
  • About
  • กราบขอบคุณ