เกิดเป็น "ครอบครัว J"

กับความรับผิดชอบ หน้าที่และการงาน
การดำเนินชีวิตทุกสิ่งอย่างก็ไม่ง่าย
อาทิตย์ที่ผ่านมาเรามาทำงานที่ Melbourne

- เราต้องบินวันอาทิตย์ เพราะวันอาทิตย์บ่ายเราถูกเชิญมาเป็น guest speaker; Q&A เรื่องวีซ่าออสเตรเลีย

- เสร็จแล้วตามด้วยงาน face-to-face consultation; จันทร์ - อังคาร - พุธ

- พอดีเป็นช่วงที่ลูกสาวเรา school holiday ที่ NSW พอดี และลูกลิงทั้ง 2 ไป holiday ครั้งล่าสุดที่ Melbourne ก็ April 2018 นานมาแล้ว (Melbourne + Mansfield)

- ก่อนหน้านั้น ลูกลิงมา Melbourne หลายครั้งแล้วหละ แต่ตอนนั้นเด็กมาก อาจจะจำอะไรไม่ได้มาก; Great Ocean Road + Ballarat ไปแล้ว, Australian Open (Tennis) มาแล้ว
​
- ครั้งล่าสุดที่มา ในเวอร์ชั่นที่โตแล้ว ก็น่าจะ April 2018 ซึ่งก็นานมาแล้ว 6 ปี เราก็ชวนทุกคนให้มาเที่ยว Melbourne ด้วยกัน

ด้วยที่ daddy ก็ต้องทำงาน
ลูกลิงตัวเล็ก ปิดเทอมก็จริง แต่เขาอยากจะ hang around กับเพื่อนเขาที่ Wollongong มากกว่า (อิหยังวะ)

ส่วนลูกลิงตัวโต ก็กลับบ้านแค่ ศุกร์ - จันทร์ 
ปรกติเขาเรียนถึง 4pm วันศุกร์ก็จะนั่งรถไฟกลับบ้าน (เดี๋ยวคงได้ขับรถของตัวเองแล้ว)

ดังนั้นการเดินทางของพวกเราก็จะเป็นต่างคนต่างบิน itinerary จึงเป็นแบบนี้:

1. Daddy บินก่อน วันอาทิตย์เช้า เพราะ 3:30pm ก็มีงาน guest speaker

2. Mummy + ลูกลิงตัวเล็ก ก็บินวันพุธเย็น เพราะ daddy ทำงานเสร็จแล้ววันพุธเย็น เวลาที่เหลือที่อยู่ด้วยกันที่ Melbourne ก็จะเป็นเวลาของครอบครัว

3. ลูกลิงตัวโต เรียนเสร็จ 4pm วันศุกร์ ก็บินตามมาสมทบวันศุกร์เย็น คนนี้เขา OK แล้ว บินแบบนี้บ่อย โดยเฉพาะบินไปสมทบครอบครัวเวลาลูกลิงตัวเล็กมีเรียน ballet ที่ Brisbane เขาจึง OK กับการเดินทางคนเดียว เรียนเสร็จที่ UNSW ก็ไปที่สนามบินเลย อะไรประมาณนี้

4. ทุกคนบินกลับวันอาทิตย์ เวลาไล่เลี่ยกัน จอง flight เดียวกันไม่ได้ เพราะที่นั่งค่อนข้างจำกัด แต่ก็ได้นั่งอยู่ที่ lounge ด้วยกัน เวลาบินก็ห่างกันแค่ 15 นาที ไม่เป็นไร โชคดี Qantas มีบินบ่อย ปรกติก็ทุก ๆ 30 นาที เที่ยวบินเขาค่อนข้างเยอะ

เกิดเป็น "ครอบครัว J" ไม่ง่าย
ทุกคนต้องจัดการชีวิตของตัวเอง ต้อง independent
so far so good, ครอบครัวชอบ this kind of arragement คือทุกคนมีอิสระในการบริหารและจัดการชีวิตของใครมัน

รู้แค่ว่า destination อยู่ที่ไหน
เอาตัวเป็น ๆ ไปอยู่ที่นั่น วันนั้น เวลานั้น เดินทางใครมัน ไม่ต้องเดินทางพร้อมกัน
ชีวิตมันง่ายมากขึ้นเลยครับ
ไม่จุกจิก

แล้วยิ่งมีลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่นด้วยนะ
เขาก็ชอบทำอะไรด้วยตัวของเขาเอง ตัวไม่ต้องติดกันตลอดเวลา
สำหรับเราแล้ว มันดีมากเลย

ขอบคุณทุกคนในครอบครัวที่เข้าใจ
ภรรยาเรารู้ว่าเราทำงานหนัก เราทำเพื่อใคร
ลูก ๆ ทั้ง 2 คนรู้ว่าที่เราทำงานหนัก เราทำเพื่อใคร
เราก็ทำเพื่อเขาทั้ง 2 นั่นแหละ เราปูทางเอาไว้ให้หมดแล้ว ชีวิตพวกเขาจะได้ไม่ต้องลำบาก

เกิดเป็น "ครอบครัว J" ต้องอดทน สิบล้อชนต้องไม่ตาย