ทุกย่างก้าวของชีวิต; from 2008

​"ทุกย่างก้าวของชีวิต"
​
"J Migration Team" เมื่อปี 2008 เราไม่มีเงินที่จะไปลงโฆษณาอะไรในหนังสือพิมพ์ของคนไทยหรอก เพราะแต่ละฉบับเขาก็จะมีบริษัทยักษ์ใหญ่ใน Sydney คอยเขียน column ให้อยู่แล้ว

สมัยก่อนโน้น มันจะมีหนังสือพิมพ์ของคนไทยในซิดนีย์ (หรือออสเตรเลีย) แค่ 2 ฉบับ:
- Thai-Oz (หนังสือพิมพ์ไทยเจ้าแรกในออสเตรเลีย)
- Thai Media
​
ก็ไม่เป็นไรนะ เราเป็นเด็ก IT
เราก็ต้องเขียน blog และใช้ Google ใช้อะไรเข้ามาช่วยใช่มั้ย
หนังสือพิมพ์ไทยออกทุก ๆ 2 อาทิตย์
แต่ blog ของเราเขียนได้ตลอดเวลา update ได้ตลอดเวลา ไม่มีค่ายใช้จ่าย นอกจากเวลาที่เราต้องทุ่มเท

เมื่อไม่มีเงินเม็ดใหญ่ในการลงโฆษณา เราก็ต้องเริ่มจากจุดเล็ก ๆ ของเรา
เล็กมาก ณ วันที่ไปเข้าสัมนาปี 2008 เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่คนไทยบอกว่า "คุณจอห์นจะคุ้มกับค่าสมัคร registration หรือเปล่า เพราะอยู่ตั้ง Wollongong"
ค่าสมัคร registration ประมาณ; $4,500.00

ก็ไม่เป็นไรนะ เราก็คงเล็กจริง ๆ เพราะเพิ่งเริ่มต้น ยังไม่มีลูกค้า
แต่ของเขาติดตลาดบนแล้ว เขียน column ให้กับหนังสือพิมพ์ไทยใน Sydney
ก็ไม่เป็นไรนะ ตอนนั้นเราก็มีธุรกิจอย่างอื่นอยู่แล้ว
ก็ไม่เป็นไรนะ ตอนนั้นเราก็ทำงานอย่างอื่นด้วยอยู่แล้ว
และก็ทำ "J Migration Team" ควบคู่กันไป

ปี 2008 เราก็ลงโฆษณา ซื้อพื้นที่กรอบเล็ก ๆ ของหนังสือพิมพ์ Thai-Oz, ทุก ๆ 2 อาทิตย์ $100.00
ก็พอมีคนโทรมาบ้าง
ก็พอมีคนรู้จัก

เพราะคนไทยใน Wollongong ก็อ่าน Thai-Oz กัน
เขียน blog เขียนอะไรของเราไป
เขียนเสร็จก็แชร์ใน facebook ส่วนตัว

พอมี facebook page ก็ทำ page "J Migration Team" เป็นภาษาอังกฤษ
ก็เติบโตมาในระดับหนึ่ง
เราจะได้ลูกค้าจาก Google search มากกว่า
ลูกค้าจาก Google จะเป็นฝรั่ง จะเป็นลูกค้าต่างชาติ

ส่วนลูกค้าคนไทย ก็จะเป็นคนไทยใน Wollongong, ร้านอาหารไทยบ้าง ร้านนวดบ้าง
แล้วทุกคนก็ช่วยบอกต่อ ปากต่อปาก

เราก็ลงโฆษณา Thai-Oz อยู่แค่ปีเดียว; 2008

หลังจากนั้นก็ไม่เคยลงโฆษณาอะไรที่ต้องเสียตังค์กับสื่อของคนไทยอีกเลย

เมื่อทำ content facebook page ภาษาอังกฤษไปได้สักพัก
ปี 2015 ก็เลยลองทำ facebook page ภาษาไทยดู
ปี 2015 มีคนติดตาม 200 คนก็ดีใจตายห่าแล้ว

เราอยู่ที่ Wollongong เราไม่ได้คาดหวังอะไรมาก
แต่ก็มีน้องคนไทยคนหนึ่ง เด็ก Wollongong นี่แหละ น้องย้ายไปอยู่ที่ Sydney

น้องบอกว่าลงลงโฆษณาใน NaTui.com ดูสิ ฟรีนะ
ของฟรีเราก็ชอบหนะจ๊ะ

เพราะไม่มีงบ
ก็เลยของเข้าไป post ทุก ๆ 2 อาทิตย์

คนก็เริ่มเข้ามา follow เรื่อย ๆ ประมาณ 10-20 คนต่ออาทิตย์ เราก็ดีใจแล้ว
เรา post ใน NaTui.com อยู่ไม่นาน ประมาณ 3-4 เดือนเองนะ

หลังจากนั้นก็เลิก เพราะตอนนั้นคนติดตามก็เพิ่มขึ้นมาแล้วนิดหนึง

เราก็มีงานของเราอย่างอื่นอยู่แล้ว ไม่ได้ทำ "J Migration Team" อย่างเดียว

หลังจากที่ไป post โปรโมท facebook page ภาษาไทยของ "J Migration Team" ที่ NaTui.com สักพัก เราก็เลิกทำ เราก็เริ่มหันมาเรียนรู้การยิง facebook ads และก็เป็นอะไรที่ work มาก หลังจากนั้น facebook page ของเราเติบโตแบบ exponential มาเลย

ปี 2015 - 2016 เรา post ข้อมูลที่หน้า page เราทุกวัน แล้วคนก็เข้ามา follow เยอะมาก
คน inbox มาปรึกษาเยอะมาก

คนโทรมาปรึกษาเยอะมาก

จนเรารับมือไม่ไหว และร่างกายก็เหนื่อยด้วย

ปี 2017 เป็นต้นมา เราก็เลย post แค่ จันทร์-พุธ-ศุกร์ ที่เป็น post ให้ข้อมูลนะ

วันเสาร์จะเป็นพวก free style day, จะ post พวกผลงานหรือพวก visa grant ของเราวันเสาร์ทีเดียวเลย เพราะคนอ่านน้อยอยู่แล้ว

แต่ถ้าเป็นการ post ที่ให้ข้อมูลที่มีประโยชน์แก่คนอ่าน จันทร์-พุธ-ศุกร์ เนี๊ยะ คนจะอ่านเยอะ
ปี 2018 เราก็เริ่มมีทีมงานเข้ามาช่วย

และทุกอย่างก็ลงตัวมากจนถึงมากที่สุด มาจนถึงปัจจุบัน

ปี 2018 - ปัจจุบัน ก็แทบจะไม่ต้อง boost post หรืออะไรทั้งสิ้น เพราะเราสร้าง value content ล้วน ๆ เขียน blog อะไรที่มันตอบโจทย์คนหลาย ๆ คน เดี๋ยวเขาก็แชร์กันในสื่อ online เอง

ที่เรามีวันนี้ มันต้องอาศัยความอึด
การดูแล เอาใจใส่ในทุก ๆ detail ของงาน

ไม่ง่ายกับคนที่ติดต่อเข้ามาทุกสารทิศ เพราะ online มันเปิดกว้างมาก 24 hr จนเราต้อง draw the line on the sand เลยว่าจะไม่ทำงานวันอาทิตย์ หลัง ๆ มาลูกค้าก็เริ่มให้ความร่วมมือละ ไม่มี inbox ไม่มี LINE เข้ามา

มือถือไม่ต้องพูดถึงจ๊ะ
เราไม่เปิดมือถือเสาร์ อาทิตย์อยู่แล้ว เพราะเราอยู่กับลูก ๆ และภรรยา เราไม่ต้องการ distraction โลกจะถล่ม ฟ้าจะทะลายก็เรื่องของโลกและฟ้า แต่ว่าเวลาของครอบครัวก็คือเวลาของครอบครัว ก็แค่นั้นเอง

พอคนโทรไม่ติดเสาร์ อาทิตย์ เขาก็เลิกโทรเอง
เราต้องจัดลำดับความสำคัญของชีวิตของเราเอง

ทุกก้าวเดินของชีวิตมันไม่ได้ง่ายเลยจ๊ะ คนใกล้ ๆ ตัวเราจะรู้ว่าเราอึดมาก ผ่านอะไรมาบ้างกับชีวิตนี้ ภายนอกอาจจะดูสบาย ทุกคนจะชอบมองเห็นเฉพาะตอนที่เราอยู่บนที่สูง ณ วันที่เราไต่เต้าขึ้นไป ทางมันชันมากนะ ไม่ง่ายเลย

ณ ตอนนี้ที่ดูเหมือนว่าทุกอย่างลงตัว แต่งานเราก็เยอะนะ งานล้นมือ
อะไรที่มัน "ล้น" หนะ มันไม่ดีสักอย่างหรอก

ชีวิตมันต้องไม่หย่อนมากเกินไป ไม่ตึงมากจนเกินไป
งานเยอะ เงินเยอะ แต่เราก็เอา "พลังชีวิต" ของเราเข้าไปแลกนะ

สุดท้ายมันจะคุ้มหรือเปล่า เราก็ต้องคิดให้ดี ๆ
บางทีเมื่อเราพอแล้ว เรากินอิ่มแล้ว เราก็ต้องหยุดหรือชะลอความเร็วลงหน่อยก็ได้
จะวิ่งเป็นรถ hi speed car อยู่ตลอดมันก็คงไม่ไหว เดี๋ยวเครื่องมันก็คงจะสึกหรอ

ในวันที่ครอบครัวเรามีพอแล้ว ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ไม่ต้องมีบ้านหลังใหญ่ ไม่ต้องขับรถหรู ไม่ใช้ของ brandname และคนรอบ ๆ ข้าง ไม่ว่าจะฝั่งทางพ่อ หรือฝั่งทางแม่ ถ้าหากเราได้ทำหน้าที่ของเราแล้ว อย่างเต็มที่อย่างสมบูรณ์ เราก็ไม่มีอะไรที่จะต้องห่วง

จริง ๆ แล้วหน้าที่ทางโลกที่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพของเราก็คงไม่มีอะไรมากแล้ว ทุกอย่างเราวาง plan ไว้หมดแล้วสำหรับพวกเราและลูก ๆ ดังนั้นชีวิตที่เหลือก็ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วงมาก
เสร็จแล้วเราก็จะมีเวลาไปทำอะไรอย่างอื่นได้

เราก็ plan เอาไว้แล้วว่า
May ที่ผ่านมา ต้องทำอะไรบ้าง
June ทำอะไรบ้าง
และ Jul ต้องทำอะไรบ้าง ทุกอย่างมี milestone ของมัน

โดยเฉพาะ 01 Jul 2020 สำหรับเรา มันเป็น milestone สำคัญเลยแหละที่เราตั้งใจเอาไว้
​
วันนี้เราหยุดแล้ว
แล้วท่านหละ หยุดหรือยัง
​
ก็เพราะฉะนั้น มันถึงเป็นเช่นฉะนี้