 วิวจากชั้น 7; Wollongong Private Hospital
ตอนนี้ "เรียม" แค่มา follow up กับคุณหมอทุก ๆ 3 เดือน ทุกอย่าง OK 2 ปีแล้วสินะ จาก May 2022 อีกหนึ่งวิกฤติของครอบครัว ช่วง 2 ปีนี้: - มันทำให้เรารู้ว่าใครคือมิตรแท้ที่คอยช่วยเหลือพวกเราในยามยาก - พวกเราอยู่กันเฉพาะคนที่ "inner- circle" จริง ๆ จากเหตุการณ์นี้ มันช่วยคัดกรองอะไรในชีวิตไปได้เยอะ "เรียม" รักษาตัวเสร็จก็ปลายปี 2022 พอดี ตั้งแต่ 2023 เป็นต้นมา ชีวิตของครอบครัวพวกเรา ทุก ๆ วันคือ "กำไร" - อยากทำอะไร ทำ (ถ้าไม่เบียดเบียนตัวเองและผู้อื่น) - อยากไปไหน ไป (ถ้าไม่เบียดเบียนตัวเองและผู้อื่น) ครอบครัวพวกเราบินบ่อยมาก กิจกรรมของลูก ๆ มีเยอะ บางทีคนเล็กบินไปเรียน ballet ที่ Brisbane 1 week คนโตพอเสร็จ lecture จาก UNSW ที่บินตามมาสมทบ ศุกร์เย็น แล้วบินกลับ Sydney ด้วยกันวันอาทิตย์ พวกเราก็ทำมาแล้ว รวมไปถึง face-to-face consultation ของเราด้วย ต่าง ๆ นานา พวกเราเป็นครอบครัวที่ "เอะอะ บิน" - อื่น ๆ อีกมากมาย "ขวัญกับเรียม" จะเป็นคนสุดท้ายของกันและกัน
0 Comments
 ภรรยาเราตอนนี้ปลอดโรคร้ายแล้วก็จริง ตอนนี้ตรวจไม่พบเนื้อร้ายในร่างกายแล้วครับ scan และ check ทุกอย่างแล้ว
แต่ก็ใช่ว่าชีวิตจะกลับมาปกติเหมือนเดิม 100% มันไม่เหมือนเดิมหรอกครับ คนเรามันผ่านเรื่องราวอะไรแบบนี้มา มันไม่ใช่แค่เรื่องของร่างกาย มันเป็นเรื่องของสภาพทางจิตใจด้วย กับคนที่นั่งอยู่บน fence แล้วเราไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น สภาพจิตใจมันจะไม่เหมือนเดิมนะครับ ต่อให้กำลังใจจะดี จะเข้มแข็งขนาดไหนก็ตามเถอะ mental health สำคัญมากนะครับ อยู่ดูแลกันไป ถึงแม้การให้คีโมจะสิ้นสุดลงแล้ว ถึงแม้การฉายแสงจะสิ้นสุดลงแล้ว ถึงแม้ตอนนี้ไม่ตรวจไม่เจอเซลล์ร้ายในร่างกายแล้ว ภรรยาเรายังคงต้อง follow up อะไรอีกหลาย ๆ อย่าง 1. ทุก ๆ 1 ปีภรรยาเราก็ยังต้องเจอ breast specialist เป็นเวลา 5 ปี มาตรวจหาเนื้อร้ายปีละครั้ง 5 ปีต่อจากนี้ 2. ภรรยาเราต้องทานยาเพื่อ block ฮอร์โมนทุกวัน วันละ 2 เม็ด เป็นระยะเวลา 10 ปี ยาไม่ได้แพงมาก น่าจะกล่องละประมาณ $9 10 ปี มันช่างยาวนานซะเหลือเกิน 3. ภรรยาเราทดลองใช้ยาอีกตัวหนึ่ง เป็นยาใหม่ อันนี้ฟรี ยาตัวนี้ต้องทาน 2 ปี ยาตัวนี้ไม่มีขายตามร้านยาทั่ว ๆ ไป ต้องส่งตรงมาจากบริษัทยาเท่านั้น ถ้าไม่ฟรี ก็จะตกกล่องละ $450/เดือน (2 ปีก็คูณเองนะครับ) โชคดีที่ภรรยาเราได้ฟรี หมอ oncology ที่ Wollongong Private Hospital ช่วยเขียนจดหมายให้ เราจะให้ฟรีแค่ประมาณ 200 คน 4. ภรรยาเราช่วงนี้ทุก ๆ เดือนยังคงต้อง follow up กับหมอ oncology ก็ต้องมีการตรวจเลือด และ scan อะไรต่าง ๆ นานา ก็ยังไม่ได้สบายนะครับ ยังคงต้อง follow up กันทุก ๆ เดือนอยู่ช่วงนี้ 5. เนื่องด้วยการผ่าตัด แผลเป็นและกล้ามเนื้อบางส่วนก็จะไม่เหมือนเดิม และการทำฉายแสงที่รังสีมันจ่อและแผดเผากล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อเราทุก ๆ วัน วันละ 30 นาที เป็นระยะเวลาหลายอาทิตย์ แน่นอนกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อตรงจุดนั้นก็ต้องมีผลกระทบ ภรรยาเราก็ต้องหา physiologist ด้วย บางอย่างก็ต้อง takes time, physiologist ก็บอกว่าปัญหาบางปัญหาก็ต้องค่อย ๆ ทำ ค่อย ๆ รักษากันไป 1.5 ปี และอื่น ๆ อีกมากมาย เมื่อชีวิตเจอมรสุม มันทำให้ครอบครัวเราจับมือกันแน่นขึ้น แสดงออกถึงความรักและความห่วงใยกันทุกวัน เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง จะเจอกับอะไร ิยิ่งเราสูญเสียหลานชายเราไป ชีวิตพวกเรายิ่งไม่เหมือนเดิม มุมมองของชีวิตของพวกเราเปลี่ยนไปตลอดกาล วิธีการปฏิบัติต่อคนในครอบครัวพวกเราก็เปลี่ยนไปตลอดกาล ทั้งครอบครัวที่มีพวกเรากันแค่ 4 ครอบครัวที่เมืองไทย พวกเราจับมือกันแน่นขึ้น แสดงออกถึงความรักความห่วงใยที่มีต่อกัน โดยที่อีกฝ่ายไม่ต้องเดา ไม่ต้องสงสัยในความรักที่พวกเรามีให้ต่อกัน อย่ารอให้สูญเสีย someone ในครอบครัวก่อนนะครับ ถึงจะแสดงออกถึงความรักที่มีต่อกัน เราโชคดี เราเติบโตมากับคุณอาที่หัวสมัยใหม่ การแสดงออกถึงความรักที่มีต่อกันในครอบครัว พวกเราแสดงออกได้แบบไม่เขอะเขิน เรายังจำได้ เราอายุ 30+ กลับเมืองไทย เราก็ยังนอนหนุนตักคุณอาอยู่เลย ที่บ้านเราไม่ใช่เรื่องแปลก หรือการกอด การเดินจับมือคุณอา คุณแม่ พวกเราทำกันเป็นปกติ ชีวิตทุก ๆ วินาทีมีค่ามากนะครับ อย่าปล่อยให้ผ่านไปวัน ๆ บอกรักคนข้างกาย บอกรักคนในครอบครัว บอกรักคุณพ่อ คุณแม่ที่อยู่ที่เมืองไทย ที่อยู่ห่างไกลกันนะครับ เพราะเราไม่รู้เลยว่า "พรุ่งนี้" จะมาถึงหรือเปล่า ...อยู่กับปัจจุบัน... 10/06/2023 #จอห์นเผ่าเพ็ง #เพราะฉะนั้น #มันถึงเป็นเช่นฉะนี้ Portacath คือเครื่องมือทางการแพทย์เล็ก ๆ ที่ฝังเอาไว้ตรงหน้าอก เอาไว้เจาะเลือด ให้เลือด หรือให้คีโม อะไรต่าง ๆ นานา สำหรับคนที่เจาะเลือดยาก อาจจะเป็นคนตัวเล็ก หรือผอม
ภรรยาเราก็ได้ใส่ portacath (port) ตรงหน้าอก วันนี้; Tue 11 Aprill 2023 ได้ผ่าตัดเอาออกแล้ว เสร็จสิ้นกันที คงไม่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลแล้ว หลังจากนี้แค่รอ checkup ทุก ๆ 12 เดือนแค่นั้นเอง เราก็จะได้ย้ายบ้านซะที เพราะตอนนี้บ้านใหม่ก็เสร็จแล้ว ได้กุญแจตั้งแต่ Oct 2022 แล้ว แต่พวกเราก็เลือกที่จะไม่ย้าย เพราะบ้านที่อยู่ทุกวันใกล้โรงพยาบาลมาก ทั้ง public hospital และ private hospital แต่กว่าภรรยาเราจะได้ผ่าเอา portacath ออก ก็ต้องเลื่อนนัดกันถึง 3 ครั้งนะ - ครั้งแรก ตัวเราเองต้องไปทำงานที่ Melbourne มีงาน AAT - ครั้งที่ 2 หมอมี case ที่ฉุกเฉินกว่าขของภรรยาเรา ของภรรยาเราต้องเลื่นอ - ครั้งที่ 3 เครื่อง scan, x-ray ที่โรงพยาบาลเสีย ทุกการผ่าตัดที่โรงพยาบาลต้องโดนเลื่อน อันนี้คือโรงพยาบาลเอกชนนะ, private hospital เราถึงบอกภรรยาว่า ถ้าโรงพยาบาลโทรมารอบนี้ ต่อให้ครอบครัวเราติดอะไรก็ตามแต่ เราจะเอาเลยทันที แล้วพวกเราจะ work our lives around it ต่อให้เราต้องไป Melbourne หรือติดงาน AAT ก็ตาม ผ่าตัดต้องไม่เลื่อน ถ้าเหตุการณ์มันชนกัน ก็อาจจะขอให้เพื่อนมาช่วยรับส่ง ก็แค่นั้นเอง นึกขึ้นมาก็เจ็บใจ ถ้าเราเอาวันที่ทางโรงพยาบาลให้มาตั้งแต่แรกนะ 20 March 2023 ป่านนี้ทุกอย่างเสร็จสรรพแล้ว พวกเราจะได้ move on with our lives ฝากเอาไว้ให้คิดนะครับ ทุกคน ถ้าใครจะผ่าตัดอะไรที่ออสเตรเลีย ถ้าโรงพยาบาลโทรมานัดวัน ให้เอาไว้เลยทันที แล้วพวกเราค่อยมาจัดการชีวิตพวกเราหรือ manage เวลากันเอง เพราะถ้ามันโดนเลื่อนนะ บอกเลยว่าชีวิตมันเคว้งไปมา จะทำอะไรต่อก็ยาก แต่... anyway... วันนี้ วันดี 11 April 2023 จบสิ้นกันทีการผ่าตัดต่าง ๆ จบสิ้นกันที การเดินเข้าออกโรงพยาบาล เหนื่อยมาก บอกเลย oh... BTW... วันนี้หมอนัด 5:15am เช้ามาก แต่ก็ต้องเอา ไม่งั้นไม่ได้ผ่า จะได้จบ ๆ ไป ตอนผ่าตัดจริง ๆ ก็ไม่มีอะไรมาก 10-15 นาที คุณหมอบอก ก็แค่รอให้ฤทธิ์ยาสลบมันหมดก็แค่นั้นเอง ก็จะได้ทำอะไรต่อมิอะไรหลังจากนี้ เฮ้อ 1 ปีเต็ม ๆ พอดีเป๊ะที่ครอบครัวเราต้อง dealing กับเรื่องนี้ ภรรยาเราคลำเจอเนื้อร้ายเดือนนี้ ปีที่แล้ว จบสิ้นกันทีนะ พอกันที move on with our lives กันที และขอบคุณทุก ๆ ความช่วยเหลือจากทุก ๆ คนที่ยื่นมือเข้ามาช่วย โดยเฉพาะในเรื่องของอาหาร ในช่วงที่ภรรยาเราให้คีโม และฉายแสง ตลอดชีวิตนี้ ไม่มีวันลืม!!! ทุกเรื่องราวของชีวิต ในร้ายมีดี ในดีมีร้าย
กับช่วงเวลาที่ยากลำบากของชีวิต ครอบครัวเราต้องเจออะไรที่ไม่อยากเจอ ในร้ายมีดี ในดีมีร้าย ในมืดมีสว่าง ในสว่างมีมืด วันที่ภรรยาเรารู้ว่าเขามีเนื้อร้ายในร่างกาย เพื่อน ๆ และคนรอบข้างก็ support ครอบครัวเราในหลาย ๆ เรื่อง มิตรภาพเหล่านี้มันมีอยู่แล้ว ส่วนการบริการในระหว่าง treatment ไม่ว่าจะเป็นโรงพยาบาลเอกสารและโรงพยาบาลรัฐบาล บอกได้เลยว่าภรรยาเราได้รับการดูแลที่ดี การบริการที่ดี การบริการที่ world class มาก OK... โรงพยาบาลเอกชนมันก็มีค่าใช้จ่าย แต่ก็ไม่ได้แพงมากอย่างที่หลาย ๆ คนคิดหรือหลาย ๆ คนกลัว ต่อให้เราไม่มี private heath insurance ก็ตามเถอะ OK... พนักงานและเจ้าหน้าที่ที่โรงพยาบาล ทั้งของรัฐบาลและเอกชนเขาก็ทำหน้าที่ของเขา แต่บอกได้เลยว่าทุกคน go above and beyond จริง ๆ  ครบ 5 อาทิตย์ของการฉายแสงแล้ว
เดชะบุญ ผิวไม่ไหม้ อาทิตย์หน้าเก็บตก จันทร์-พุธ เพราะศูนย์ฉายแสงหยุดช่วง Xmas และปีใหม่ คนที่ทำ 30+ ครั้งขึ้นไปผิวอาจจะไหม้ หลังจากนี้ครอบครัวเราขอนั่งอยู่เฉย ๆ ซัก 1 อาทิตย์แบบ nothingness นั่งหายใจทิ้งซัก 1 หนึ่งอาทิตย์ดูหน่อยซิ โลกจะถล่มมั้ย ลูกค้าทุกคนยังติดต่อได้ตามปกตินะครับ ที่พักที่จะไปมี Wi-Fi แต่อาจจะไม่ได้นั่ง submit case case ต่าง ๆ submit ค่อนข้างจะหมดแล้ว ก็แค่ maintain และตอบ email ลูกค้านิดหน่อยแค่นั้นเอง เวลาที่เหลือก็คงพัก แบบพักจริง ๆ มีหนังสือหลายเล่มที่ได้มาช่วงปีใหม่ เรากราบขอบคุณทุกคนอยากหัวจิต ต้องรู้ใจจริง ๆ ถึงจะรู้ว่าเราอ่านหนังสือแนวไหน แต่ถ้าติดตาม page นี้ ก็พอรู้แหละว่าเราอ่านแนวไหน ทุกวันที่ภรรยาเราฉายแสง เราก็นั่งรอที่ cafe ข้างล่าง นั่งอ่านหนังสือ หรือบางวันก็ขึ้นไปรออยู่ด้านบน มี lobby ค่อนข้างโอ่โถง ฉายแสง ทุกอย่างฟรี เข้าระบบ Medicare Healthcare system ที่นี่มันดีอย่างนี้นี่เอง เราไม่เคยเสียใจที่ต้องเสียภาษีหลักแสน AUD เพราะชีวิตคนเรา ประเมินค่าไม่ได้จริง ๆ ถ้าหากไม่เกิดขึ้นกับตัวคุณ คุณเองก็คงก็ไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่เที่ยงเลยจริง ๆ ...อโรคาพยาธิ... 13/01/2023 4 อาทิตย์ผ่านไปกับการฉายแสงบำบัด
ผิวยังไม่ไหม้ แต่ก็ต้องเฝ้ารอระวัง คนป่วยเองก็พยายามทาครีมอยู่เรื่อย ๆ อาทิตย์หน้าอาทิตย์สุดท้ายแล้ว และอาทิตย์ถัดไปก็ต้องทำชดเชยช่วงวันหยุดที่ทางศูนย์เขาหยุดไปช่วง Xmas และปีใหม่ การฉายแสงไม่มีผลข้างเคียงภายใน จะแค่เรื่องผิวไหม้ที่ต้องเฝ้าระวัง แต่ที่ผ่านมาก็ถือว่า OK ไม่เหนื่อย ไม่เพลียเหมือนการทำคีโม ขอให้อาทิตย์หน้า อาทิตย์สุดท้ายผ่านไปได้ด้วยดีด้วยเถอะ ฉายแสงทุกอย่าง ok
ฉายมาได้ 2 อาทิตย์ละ 10 ครั้ง เหลืออีก 3 อาทิตย์ 15 ครั้ง อาทิตย์หน้าผิวอาจจะเริ่มไหม้ ครีมทาผิวอะไรต่าง ๆ ต้องพร้อม ไม่มีผลข้างเคียงเหมือนการให้คีโม ไม่อ่อนเพลียเหมือนการให้คีโม คนป่วยเริ่มใช้ชีวิตตามปกติ ไปไหนมาไหนก็ขับรถเองได้ แต่ไปโรงพยาบาลเราก็ขับให้ ไปด้วยกัน ไปให้กำลังใจ ฉายแสงครั้งละ 20 นาที ทุกอย่างฟรี ที่ผ่านมา เพื่อน ๆ ชาวต่างชาติทำกับข้าวให้ทุก ๆ วันจันทร์ อังคาร ศุกร์ เพื่อนชาวเกาหลี 1 คน, มาเลเซีย 2 คน และน้องคนไทยทำให้วันพฤหัส บุญคุญครั้งนี้จะจดจำไปจนวันตาย ฉายแสงเสร็จเดือนหน้า ก็คงจะย้ายบ้านเลย บ้านเสร็จแล้ว ได้กุญแจตั้งแต่ October 2022 แล้ว เหลือแค่ทาสี ไม่กี่วันก็ทาเสร็จ ย้ายบ้าน บ้านใหม่ furniture ทุกอย่างใหม่หมด ของเก่าจากบ้านเดิมจะไม่ขนไป จะเอาไปแค่เครื่องซักผ้าและตู้เย็น (ให้ลูกลิงที่อยู่ชั้นล่าง) โต๊ะ เตียง เก้าอี้ โซฟา ซื้อใหม่ brand new หมด Travel light, moving light บันทึกเอาไว้เป็นความทรงจำ 27/12/2022 radiotherapy หรือฝรั่งที่นี่ก็เรียกว่าการรักษาด้วย radiation
ภาษาไทยก็คือการรักษาโรคร้ายด้วยการรังสี หรือภาษาบ้าน ๆ ก็คือการ "ฉายแสง" การฉายแสงจะทำหลังจากการให้คีโม คีโมคือการฉีดสารเคมีเข้าไปในร่างกาย เข้าไปในเส้นเลือด แล้วมันก็จะวิ่งไปทั่วร่างกาย เพื่อพยายามฆ่าเซลล์ร้าย (ตามทฤษฎี) การให้คีโม สำหรับ "เรียม" แล้ว ร่างกายก็ค่อนข้างเหนื่อย เพราะตัวยาหรือสารเคมีที่ใช้ อาจจะเป็นโรคร้ายของเขาอยู่ในระยะที่ 3 คีโมก็ใช้ก็เลยต้องแรงนิดหนึง ทุกครั้งที่ทำคีโม ร่างกาย "เรียม" จะอ่อนเพลียเสมอ สงสารจับใจ ใครไม่เจอ ไม่มีทางได้รู้หรอก ที่อ่าน ๆ กันมาตาม Internet หรือที่ฟัง ๆ คนอื่นพูดมาล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งแค่ "ฉาบฉวย" เมื่อไหร่มันเกิดขึ้นกับตัวเราเองหรือคนใกล้ตัวเท่านั้นแหละ เราถึงรู้สึกถึง impact ของมันอย่างแท้จริง การฉายแสงเป็นอะไรที่ไม่ค่อย intrusive เหมือนการให้คีโม ดังนั้นร่างกายโดนทั่ว ๆ ไปค่อนข้าง OK ไม่เหนื่อย ไม่เพลีย แต่การฉายแสงคือการเอาแสงรังสีมาจี้ไปที่จุด ๆ เดิม ๆ เป็นระยะเวลาประมาณ 20-30 นาที และต้องทำทุกวัน จันทร์-ศุกร์ ใครจะทำนานกี่อาทิตย์ก็แล้วแต่ case ของใครมัน "เรียม" ต้องทั้งหมด 5 อาทิตย์ ก็จะทำทั้งหมด 25 ครั้ง ดังนั้นผิวก็จะไหม้ หมอและพยาบาลก็จะบอกให้คนไข้ใช้ body lotion หรือ moisturiser ทาตรงจุดนั้น ๆ ทุกวัน เกิดเป็นคนมันไม่ง่ายเลยนะ นี่แหละความทรมานของการมีชีวิตอยู่ ความทรมานหรือของการ "เกิด" แต่เมื่อคนเราเกิดมาแล้ว เราก็ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้ให้ควาสุข ใช้ชีวิตนี้ให้มันคุ้มค่า ปัญหามันเข้ามา ก็ต้องต่อสู้กันไป ไม่ต้องถามว่าเหนื่อยมั้ย บอกเลยว่า "มาก ถึงมากที่สุด" บางทีชีวิตก็อยากจะอยู่เฉย ๆ "nothingness" บ้าง อะไรบ้าง 8am: Chemo set ใหม่
เริ่มวันนี้หลังจากโดนเลื่อนอาทิตย์ที่แล้ว ตัวยา (สารเคมี) อ่อนลง Set ใหม่ต้องทำทุก week x 12 weeks... ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยด้วยเถิด เพราะ set แรกตัวยาแรงมาก ทำเสร็จแล้วร่างกายอ่อนเพลียตลอด ระยะที่ 3, chemo ที่ใช้ก็เลยต้องแรง วันจันทร์จะเป็นวันที่ยุ่งมากถึงมากที่สุด เพราะต้องวิ่งเข้าออกโรงพยาบาล และก็ต้องวิ่งรับส่งลูกลิงด้วย ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับใคร แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องเดินหน้าสู้ต่อกันต่อไป รู้สึกว่าชีวิตไม่โดดเดี่ยว มีกลุ่มเพื่อน "หมู่มวลมิตรที่ดี" มาดูแลเรื่องการทำอาหารให้ เพราะ mum กลับสิงคโปร์แล้ว พวกเรา 4 คนก็ต้องจัดการชีวิตพวกเราให้ได้ ลูกลิงตัวโตก็ไปใช้ชีวิตอยู่ที่หอพักนักศึกษา Mon-Wed ก็โชคดีไป ลูกลิงโตแล้ว จัดการเรื่องอาหารการกินของตัวเองในช่วงที่อยู่ที่หอ รู้สึกขอบคุณ "หมู่มวลมิตรที่ดี" ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในยามยาก ในเรื่องของอาหารการกิน ส่วนมากเพื่อนก็เป็นชาวต่างชาติ + น้องคนไทย 1 คนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในยามยาก รู้สึกขอบคุณฟ้าเบื้องบน อย่างน้อยครอบครัวเราก็ไม่ได้สู้และ battle กับโรคร้าย alone ขอบคุณ "หมู่มวลมิตรที่ดี" ที่เข้ามาในชีวิต ขอบคุณ "ครอบครัว J" ที่ช่วยเหลือเรายามยากในช่วงนี้ ขอบคุณ "inner circle" ที่ยังรักกัน ทุกวันนี้บีบ "inner circle" ให้เล็กลง แล้วใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ชีวิตทีเหลือต่อจากนี้ก็คงจะอยู่กันเงียบ ๆ แค่พวกเรา 4 คนในครอบครัว + "หมู่มวลมิตรที่ดี" + "ครอบครัว J" + "inner circle" ก็พอแล้ว ชีวิตไม่ต้องเวิ่นเวอร์มาก เท่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ก็มีความสุขดีแล้ว ก็เพราะความสงบนั้นราคาแพง สุขที่สุด ณ จุดที่เป็น  ในวันที่เราต้องการใครสักคน
ในวันที่เรา feeling vunerables จะมีใครซักกี่คนที่พร้อมจะช่วยเหลือเราอย่างจริงใจ แบบไม่หวังผลอะไรใด ๆ I can count with 1 hand. ในวันที่เราต้องการใครสักคน ในวันที่เรา feeling vunerables เราก็ต้องไม่ปากหนักด้วย ก็ต้องกล้าที่จะปริปากด้วย ไม่ปริปาก คนอื่นก็ไม่รู้ ช่วงนี้เรียมให้คีโม ร่างกายอ่อนเพลีย mum ก็เพิ่งกลับสิงคโปร์ ก็ได้หมู่มวลมิตรที่ดีนี่แหละที่คอยช่วยเหลือเรื่องอาหาร เราสามารถสั่ง takeaway หรือ delivery ได้ทุกวันครับ ไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเงิน แต่เนื่องด้วยโรคร้ายที่คนในครอบครัวเราเป็น เราค่อนข้างซีเรียสกับ ingredient ที่ทางร้านอาหารใช้ ก็เลยต้องเลือกที่จะกินอาหาร home cook เท่านั้น ทุกวันนี้ก็เลยต้องจัดการชีวิตใหม่ ขอบคุณใคร "someone out there." You know you who are ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในยามยาก ในวันที่รู้สึกอ่อนแอ ในวันที่เราเหนื่อย เราก็จะจดจำทุกมือที่ยื่นเข้ามา (แบบจริงใจ) คีโม set ต่อไปยาไม่ค่อยแรงละ แต่ต้องทำทุก ๆ week ก็ไม่รู้ว่า set ต่อไปจะเป็นยังไง ตอนนี้ทุกอย่าง week by week เลย!!! stand by ตลอด 24 hr เพราะเราไม่รู้เลยแต่ละวันร่างกายจะ response กับการรักษาอะไรยังไง ก็ต้องสู้กันไป ขอบคุณใคร "someone out there" You know you who are ที่ยื่นมือเข้ามาช่วยในยามยาก |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
August 2024
Categories |
RSS Feed