สิ่งที่เราได้ทำไป; นัดเจอลูกค้าที่ airport

เมื่อหลายปีก่อน จำไม่ได้แล้วว่าปีไหน มันนานมากแล้ว
น่าจะไม่เกิน 4 ปีที่แล้ว เรามีน้อง 2 คน เป็นแฟนกัน เขานัดเข้ามาอยากจะปรึกษาเรื่องวีซ่าของเขา

เราก็ busy ช่วงนั้นมีบินกลับเมืองไทยด้วย
น้องเขาก็รอไม่ได้ ก็เลยนัดเจอกันที่สนามบิน Sydney Airport
เราก็บ้าพอที่รับนัดกับลูกค้าที่สนามบิน
คือใช้เวลาทุกวินาทีในแต่ละวันให้คุ้มค่าจริง ๆ 

แต่นั่นมันเมื่อสมัย 3-4 ปีก่อนนะ
ถ้าเป็นทุกวันนี้เราก็คงไม่ทำหรอก เพราะบินกลับมาก็เหนื่อยแล้ว อยากจะพัก

เราจำได้ว่า เราก็นัดเวลาอะไรกับน้องไว้แล้วเรียบร้อย
เราก็กะเวลาที่เรารอรับกระเป๋า นั่น นี่ โน่น เอาไว้พอสมควร
เรานัดเจอกันที่ cafe ในสนามบิน
พอเราออกมาแล้ว เอ๊า น้องเขายังมาไม่ถึง ยังหาที่จอดรถไม่ได้
สรุปคือเราต้องนั่งรอ

บอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่ไม่ชอบ
เราขอบตรงเวลา

ปรกติเราคุยกับลูกค้า เราจะพยายาม limit เวลาเอาไว้ไม่ได้เกิน 1 hr
แต่นี่รู้สึกว่าติดลม เราคุยกันนานพอสมควร
จำได้ว่า เกิน 1 hr
เพราะกว่าจะกลับถึง Wollongong ก็เที่ยง ๆ บ่าย ๆ เพราะจริง ๆ แล้ว flight เที่ยวเช้า เราต้องกลับถึง Wollongong เร็วกว่านี้

เราลืมไปแล้วหละ ว่า case ของน้องเป็นยังไง
จนจู่ ๆ เขาทักเข้ามาอีกรอบ และก็ให้เราทำ case ให้
หลังจากที่เขาหายไป 3-4 ปีนะ
เพราะก่อนหน้านั้น เขาก็มีนายจ้างที่เขามีบริษัทดูแลในเรื่องอิมมิเกรชั่นอยู่แล้ว เขาก็เลยไม่ได้ใช้เรา

มาวันนี้ ผ่านไป 3-4 ปี
น้องบอกว่า เขาคือคนที่เรานั่งคุย case กันที่สนามบิน
มันก็มี case เดียวนี่แหละที่เรานั่งคุยกันที่สนามบิน Sydney

จริง ๆ มีเด็ดกว่านี้อีก คือที่สนามบินสุวรรณภูมิตอนตี 3 (3am) เพราะเครื่องเราลง 2am แล้วรอต่อเครื่องไปต่างจังหวัดตอน 7am

วกกลับเข้ามาที่เรื่องน้องคนที่เรา consult ไปที่ Sydney
ก็เอาเป็นว่าเขากลับมาทำ case กับเราแล้ว หลังจากที่หายไป 3-4 ปี
พอรู้อย่างนี้แล้ว เราก็พอมีกำลังใจในการทำงานนะ
เออนะ เราก็ได้รู้ว่าสิ่งที่เราไป ไม่ว่าจะดีหรือเลว สักวันหนึ่งมันก็คงจะวกกลับมาหาเรา ไม่ช้าก็เร็ว
เผอิญว่านี่เป็นเรื่องที่ดี ก็ดีไป

มีงานเข้ามา เราก็ต้องดีใจจ๊ะ
​ไม่บ่น